Σάββατο 26 Απριλίου 2008

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!










ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ο Χριστός Ανέστη, αδελφοί!
Χαρείτε! Σκιρτήσατε! Πανηγυρίσατε!
Ο Διάβολος νικήθηκε!
Ο θάνατος καταργήθηκε!
Ο Χριστός μας ελευθέρωσε από την τυραννία της αμαρτίας!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, 2008










«Μηδείς θρηνείτω πενίαν· εφάνη γαρ η κοινή Βασιλεία.
Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα· στγγνώμη γαρ εκ του τάφου ανέτειλε.

Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ηλευθέρωσε γαρ ημάς του Σωτήρος ο θάνατος»!



Από τόν Κατηχητικόν Λόγον Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

"ΔΟΣ ΜΟΙ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΞΕΝΟΝ" - ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΣ

Επαναλαμβάνουμε σήμερα ένα τμήμα από παλαιότερη ανάρτηση με θέμα "Ξένος¨, επειδή είναι επίκαιρο. Ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, επισκέφθηκε τον Πιλάτο και εζήτησε τό πανακήρατο Σώμα του Χριστού, που ακόμη ήταν επάνω στο Σταυρό, για να το ενταφιάσει. Ο άγιος Επιφάνιος Κύπρου, παίρνοντας αφορμή από την ευαγγελική διήγηση, συνθέτει μιά υπέροχη ομιλία, όπου εμφανίζει τόν Ιωσήφ να λέγει προς τον Πιλάτο: "δός μοι τούτον τόν Ξένον".
Καλή Ανάσταση, αγαπητοί μου.
Μέγα Σάββατον 2008
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ «ΞΕΝΟΣ»
.........Προσεγγίσαμε δι’ολίγων την έννοια «ξένος» κάτω από μια θεολογική θεώρηση. Είμαστε περαστικοί, είμαστε εν κινήσει, σε ξένο τόπο ένεκα της αφροσύνης μας. Εδώ, στον τόπο της εξορίας μας και της οδύνης μας, χρώμενος άκραν συγκατάβασιν, μας επεσκέφθη ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Σωτήρ του κόσμου, ο Χριστός! Ήλθεν ως ο Μεγάλος Ευεργέτης και ο κόσμος Τον εσταύρωσε! Η εποχή Του δεν τον δέχθηκε! Έμεινε λοιπόν ο Μεγάλος «Ξένος»! «Εν τω κόσμω ην ...και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω. Εις τα ίδια ήλθε, και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον» αναφωνεί με πικρό παράπονο ο ευαγγελιστής Ιωάννης.
Αδελφοί μου,
Δοκιμάζω μεγάλη χαρά, διότι η φιλανθρωπία του Κυρίου μας μας αξιώνει να συναντώμεθα και πάλι στην Αίθουσά μας για την ακρόαση του θείου λόγου. Προσπάθησα να σας μεταδώσω το μήνυμα, ότι είμαστε μετανάστες σε ξένη γη! Όταν χάσαμε τον Κήπο της Εδέμ, τον Παράδεισο, μας πέταξαν στη γη, την κοιλάδα του κλαυθμώνος! Πρέπει, λοιπόν, να ζούμε σαν ξένοι και να πορευώμεθα προς την ουράνια Πατρίδα. «Ξένος τόκον ιδόντες, ξενωθώμεν του κόσμου»!Θά μου επιτρέψετε να επισφραγίσω τώρα την ταπεινή προσφορά μου με ένα απόσπασμα από τον λόγο του αγίου Επιφανίου, αρχιεπισκόπου Κύπρου (4ος - 5ος αι.), στη θεόσωμη ταφή του Κυρίου, που αρχίζει και επαναλαμβάνει την φράση: «δος μοι τούτον τον ξένον»:
Ο αγ. Επιφάνιος φαντάζεται τον Ιωσήφ την ώρα, που προσέρχεται προς τον Πιλάτο για να ζητήση το πανακήρατο Σώμα του Ιησού προς ενταφιασμό, και βάζει στο στόμα του τα εξής υπέροχα λόγια:
«Αλλά τι; Αίτησίν τινα οικτράν, ω κριτά, και τοις πάσι μικράν αιτούμενος προς σε παραγέγονα· δος μοι νεκρόν προς ταφήν το σώμα εκείνου, του παρά σου κατακριθέντος Ιησού του Ναζωραίου, Ιησού του πτωχού, Ιησού του αοίκου, Ιησού του γυμνού, Ιησού του ευτελούς, Ιησού του τέκτονος υιού, Ιησού του δεσμίου, Ιησού του αιθρίου, Ιησού του ξένου και επί ξένοις αγνωρίστου και ευκαταφρονήτου και επί πάσι κρεμαμένου. Δος μοι τούτον τον ξένον· τι γαρ σε λοιπόν ωφελεί το σώμα αυτού; Δος μοι τούτον τον ξένον· εκ μακράς γαρ ήλθε της χώρας ώδε, ίνα σώση τον ξένον. Δος μοι τούτον τον ξένον· κατήλθε γαρ εις γην σκοτεινήν ανενέγκαι τον ξένον. Δος μοι τούτον τον ξένον· αυτός γαρ και μόνος υπάρχει ξένος. Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος την χώραν αγνοούμεν οι ξένοι. Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος τον Πατέρα αγνο-ούμεν οι ξένοι. Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος τον το-πον και τον τόκον και τον τρόπον αγνοούμεν οι ξένοι. Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ξένην ζωήν και βίον ζήσαντα επί ξένης. Δος μοι τούτον τον ξένον, τον μη έχοντα ώδε που την κεφαλήν κλίνη. Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ως ξένον επί ξένης άοικον και επί φάτνης τεχθέντα. Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εξ αυτής της φάτνης ως ξένον εξ Ηρώδου φυγόντα. Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εξ αυτών των σπαργάνων εν Αιγύπτω ξενωθέντα. Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ου πόλιν, ου κώμην, ουκ οίκον, ου μονήν, ου συγγενή, επ’ αλλοδαπής δε χώρας την οίκησιν έχοντα και τα πάντα κατέχοντα».
Περισσότερο «Ξένος» από όλους μας, από όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών και όλων των αιώνων υπήρξεν ο Χριστός μας. Το κακό είναι ότι ακόμη και σήμερα για πολλούς παραμένει ξένος και άγνωστος!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κύριε, δούλος Σου, είμαι! Αμαρτωλός μεν και ανάξιος, αλλά δούλος Σου! Δεν λάτρεψα άλλο Θεό, δεν αγάπησα άλλο Κύριο! Παιδί Σου είμαι, άτακτο ίσως, αλλά παιδί Σου. Συ μου έδωσες τη ζωή. Συ με έθρεψες με το Σώμα Σου και το Αίμα Σου. Συ με εδίδαξες τα δικαιώματά Σου. Κι’ εγώ, αγωνίσθηκα να τα εφαρμόσω, να τα βιώσω. Εσταύρωσα τον εαυτό μου, εσήκωσα το σταυρό μου για τη δική Σου αγάπη. Και τα ρούχα, τα οποία φορώ, δικά Σου ειναι κι’ αυτά! «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε»! Εγώ Σε εφόρεσα! Έγινα χριστιανός, ορθόδοξος, μέλος της Εκκλησίας Σου και πολίτης της Βασιλείας Σου! Δέξαι με και ελέησόν με! Μακρυά από Σένα και χωρίς Εσέ δεν μπορώ να ζήσω. Ελέησόν με. Μνήσθητί μου εν τη Βασιλεία Σου» Αμήν.

Σάββατο 19 Απριλίου 2008

ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΥΞΗ

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Καιρός για προσευχή.
Καιρός για συμμετοχή στις μακρές αλλά και τόσο κατανυκτικές ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος.
Καιρός για περισυλλογή και επιστροφή στον εαυτό μας.
Καιρός για μετάνοια και προσέλευση στο ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως. Όσοι αμέλησαν, ας σπεύσουν έστω και τώρα.
Καιρός για συμφιλίωση με τους αδελφούς μας, μέσα και έξω από το σπίτι μας.
Καιρός για ανανέωση των αποφάσεών μας.
Καιρός για ανασύνδεση της ψυχής μας με τον Σωτήρα Χριστό.
Καιρός για να σκεφθούμε: η αμαρτία είναι τόσο μεγάλο έγκλημα, ώστε χρειάσθηκε η σταυρική θυσία του Σωτήρος Χριστού! Έτσι και μόνον έτσι εξαλείφθηκε η ενοχή του ανθρώπου για την αποστασία του από τα κελεύσματα του Θεού.
Καιρός για να εγκαινιάσουμε μια νέα αναγεννητική πορεία: να αγαπήσουμε τον Κύριο «εξ όλης καρδίας».
Καιρός για να προσέλθουμε στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ

« Τον δι ημάς σταυρωθέντα, δεύτε πάντες υμνήσωμεν· αυτόν γαρ κατείδε Μαρία επί του ξύλου και έλεγεν· ει και Σταυρόν υπομένεις, Συ υπάρχεις ο Υιός και Θεός μου» (Κοντάκιον Μεγ. Παρασκευής)



«Ζῶν εἶ Θεός σύ, και νεκρωθείς εν ξύλῳ,
ὦ νεκρέ, γυμνέ καί Θεού ζῶντος Λόγε»


«Κεκλεισμένας ἤνοιξε τῆς Ἐδέμ πύλας,
βαλών ὁ ληστής κλεῖδα τό, μνήσθητί μου».


«Πᾶσα ἡ κτίσις ἠλλοιοῦτο φόβῳ, θεωροῦσα σε εν Σταυρῷ κρεμάμενον, Χριστέ· ὁ ἥλιος ἐσκοτίζετο καί γῆς τά θεμέλια συνεταράττετο῾ τά πάντα συνέπασχον, τῷ τά πάντα κτίσαντι. Ὁ ἑκουσίως δι’ ἡμᾶς ὑπομείνας, Κύριε, δόξα σοι».
( Μεγάλη Παρασκευή: Ἀπόστιχα τῶν Αἴνων)
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ
Πρὸ τοῦ μετασχεῖν τῆς φρικώδους θυσίας,
τοῦ ζωοποιοῦ Σώματος τοῦ Δεσπότου,
τῷδε πρόσευξαι τῷ τρόπῳ μετὰ τρόμου.
ΕΥΧΗ Α´Τοῦ Μεγάλου Βασιλείου


Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀθανασίας, ὁ πάσης ὁρατῆς καὶ ἀοράτου κτίσεως δημιουργός, ὁ τοῦ ἀνάρχου Πατρὸς συναΐδιος Υἱὸς καὶ συνάναρχος, ὁ δι᾿ ὑπερβολὴν ἀγαθότητος ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν σάρκα φορέσας, καὶ σταυρωθεὶς καὶ τυθεὶς ὑπὲρ τῶν ἀχαρίστων καὶ ἀγνωμόνων ἡμῶν, καὶ τῷ οἰκείῳ σου Αἵματι ἀναπλάσας τὴν φθαρεῖσαν ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας φύσιν ἡμῶν, αὐτὸς ἀθάνατε Βασιλεῦ, πρόσδεξαι κἀμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ τὴν μετάνοιαν καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ εἰσάκουσον τῶν ῥημάτων μου· ἥμαρτον γάρ, Κύριε, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου καὶ οὒκ εἰμι ἄξιος ἀτενίσαι εἰς τὸ ὕψος τῆς δόξης σου· παρώργισα γάρ σου τὴν ἀγαθότητα, τὰς σὰς ἐντολὰς παραβὰς καὶ μὴ ὑπακούσας τοῖς σοῖς προστάγμασιν. Ἀλλὰ σύ, Κύριε, ἀνεξίκακος ὤν, μακρόθυμός τε καὶ πολυέλεος, οὐ παρέδωκάς με συναπολέσθαι ταῖς ἀνομίαις μου, τὴν ἐμὴν πάντως ἀναμένων ἐπιστροφήν. Σὺ γὰρ εἶπας, φιλάνθρωπε, διὰ τοῦ προφήτου σου, ὅτι οὐ θελήσει θέλω τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν· οὐ γὰρ βούλει, Δέσποτα, τὸ πλάσμα τῶν σῶν ἀπολέσθαι χειρῶν, οὐδὲ εὐδοκεῖς ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ἀνθρώπων, ἀλλὰ θέλεις πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. Διὸ κἀγώ, εἰ καὶ ἀνάξιὸς εἰμι τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ αὐτῆς τῆς προσκαίρου ζωῆς ὅλον ἑμαυτὸν ὑποτάξας τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ ταῖς ἡδοναῖς δουλώσας καὶ τὴν σὴν ἀχρειώσας εἰκόνα, ἀλλὰ ποίημα καὶ πλάσμα σὸν γεγονώς, οὐκ ἀπογινώσκω τὴν ἐμαυτοῦ σωτηρίαν ὁ ἄθλιος· τῇ δὲ σῇ ἀμετρήτῳ εὐσπλαγχνίᾳ θαῤῥήσας προσέρχομαι. Δέξαι οὖν κἀμέ, φιλάνθρωπε Χριστέ, ὡς τὴν Πόρνην, ὡς τὸν Λῃστήν, ὡς τὸν Τελώνην καὶ ὡς τὸν Ἄσωτον· καὶ ἆρόν μου τὸ βαρὺ φορτίον τῶν ἁμαρτιῶν, ὁ τὴν ἁμαρτίαν αἴρων τοῦ κόσμου καὶ τὰς ἀσθενείας τῶν ἀνθρώπων ἰώμενος· ὁ τοὺς κοπιῶντας καὶ πεφορτισμένους πρὸς σεαυτὸν καλῶν καὶ ἀναπαύων· ὁ μὴ ἐλθὼν καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν· καὶ καθάρισόν με ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος· δίδαξόν με ἐπιτελεῖν ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ σου, ἵνα ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεώς μου, τῶν ἁγιασμάτων σου τὴν μερίδα ὑποδεχόμενος, ἑνωθῶ τῷ ἁγίῳ Σώματί σου καὶ Αἵματι, καὶ ἕξω σε ἐν ἐμοὶ κατοικοῦντα καὶ μένοντα σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι. Ναί, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου· καὶ μὴ εἰς κρῖμά μοι γένοιτο ἡ μετάληψις τῶν ἀχράντων καὶ ζωοποιῶν Μυστηρίων σου, μηδὲ ἀσθενὴς γενοίμην ψυχῇ τε καὶ σώματι, ἐκ τοῦ ἀναξίως αὐτῶν μεταλαμβάνειν· ἀλλὰ δός μοι, μέχρι τελευταίας μου ἀναπνοῆς, ἀκατακρίτως ὑποδέχεσθαι τὴν μερίδα τῶν ἁγιασμάτων σου, εἰς Πνεύματος ἁγίου κοινωνίαν, εἰς ἐφόδιον ζωῆς αἰωνίου καὶ εἰς εὐπρόσδεκτον ἀπολογίαν τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματός σου· ὅπως ἂν κἀγώ, σὺν πᾶσι τοῖς ἐκλεκτοῖς σου, μέτοχος γένωμαι τῶν ἀκηράτων σου ἀγαθῶν, ὧν ἡτοίμασας τοῖς ἀγαπῶσί σε, Κύριε· ἐν οἷς δεδοξασμένος ὑπάρχεις εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
ΕYXH B´ (τοῦ αὐτοῦ)
Οἶδα, Κύριε, ὅτι ἀναξίως μεταλαμβάνω τοῦ ἀχράντου σου Σώματος καὶ τοῦ τιμίου σου Αἵματος καὶ ἔνοχὸς εἰμι καὶ κρῖμα ἐμαυτῷ ἐσθίω καὶ πίνω, μὴ διακρίνων τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μου· ἀλλὰ τοῖς οἰκτιρμοῖς σου θαῤῥῶν, προσέρχομαί σοι τῷ εἰπόντι. Ὁ τρώγων μου τὴν Σάρκα καὶ πίνων μου τὸ Αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. Σπλαγχνίσθητι οὖν, Κύριε, καὶ μὴ παραδειγματίσῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, ἀλλὰ ποίησον μετ᾿ ἐμοῦ κατὰ τὸ ἔλεός σου· καὶ γενέσθω μοι τὰ ἅγια ταῦτα εἰς ἴασιν καὶ κάθαρσιν καὶ φωτισμὸν καὶ φυλακτήριον καὶ σωτηρίαν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῆς τε καὶ σώματος· εἰς ἀποτροπὴν πάσης φαντασίας καὶ πονηρᾶς πράξεως καὶ ἐνεργείας διαβολικῆς, κατὰ διάνοιαν τῆς ἐν τοῖς μέλεσί μου ἐνεργουμένης· εἰς παῤῥησίαν καὶ ἀγάπην τὴν πρὸς σέ· εἰς διόρθωσιν βίου καὶ ἀσφάλειαν· εἰς αὔξησιν ἀρετῆς καὶ τελειότητος· εἰς πλήρωσιν ἐντολῶν· εἰς Πνεύματος ἁγίου κοινωνίαν· εἰς ἐφόδιον ζωῆς αἰωνίου καὶ εἰς ἀπολογίαν εὐπρόσδεκτον, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματός σου· μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα.
ΕΥΧΗ Γ´ (Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)
Κύριε ὁ Θεός μου, οἶδα, ὅτι οὒκ εἰμι ἄξιος οὐδὲ ἱκανός, ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς τοῦ οἴκου τῆς ψυχῆς, διότι ὅλη ἔρημος καὶ καταπεσοῦσὰ ἐστι, καὶ οὐκ ἔχεις παρ᾿ ἐμοὶ τόπον ἄξιον τοῦ κλῖναι τὴν κεφαλήν. Ἀλλ᾿ ὡς ἐξ ὕψους δι᾿ ἡμᾶς ἐταπείνωσας σεαυτόν, συμμετρίασον καὶ νῦν τῇ ταπεινώσει μου. Καὶ ὡς κατεδέξω ἐν τῷ σπηλαίῳ καὶ φάτνῃ ἀλόγων ἀνακλιθῆναι, οὕτω κατάδεξαι καὶ ἐν τῇ φάτνῃ τῆς ἀλόγου μου ψυχῆς καὶ ἐν τῷ ἐσπιλωμένῳ μου σώματι εἰσελθεῖν. Καὶ ὡς οὐκ ἀπηξίωσας εἰσελθεῖν καὶ συνδειπνῆσαι ἁμαρτωλοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, οὕτω κατάδεξαι εἰσελθεῖν καὶ εἰς τὸν οἶκον τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς, τοῦ λεπροῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ. Καὶ ὡς οὐκ ἀπώσω τὴν ὁμοίαν μοι πόρνην καὶ ἁμαρτωλόν, προσερχομένην καὶ ἁπτομένην σου, οὕτω σπλαγχνίσθητι καὶ ἐπ᾿ ἐμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ, προσερχομένῳ σοι καὶ ἁπτομένῳ σου. Καὶ ὡς οὐκ ἐβδελύξω τὸ ῥυπαρὸν ἐκείνης στόμα καὶ ἐναγὲς καταφιλοῦν σε, μηδὲ ἐμοῦ βδελύξῃ τὸ ῥυπαρώτερον ἐκείνης στόμα καὶ ἐναγέστερον, μηδὲ τὰ ἔμμυσα καὶ ἀκάθαρτά μου χείλη καὶ βέβηλα, καὶ τὴν ἀκαθαρτοτέραν μου γλῶσσαν. Ἀλλὰ γενέσθω μοι ὁ ἄνθραξ τοῦ παναγίου σου Σώματος καὶ τοῦ τιμίου σου Αἵματος εἰς ἁγιασμὸν καὶ φωτισμὸν καὶ ῥῶσιν τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος· εἰς κουφισμὸν τοῦ βάρους τῶν πολλῶν μου πλημμελημάτων· εἰς φυλακτήριον πάσης διαβολικῆς ἐνεργείας· εἰς ἀποτροπὴν καὶ ἐμπόδιον τῆς φαύλης μου καὶ πονηρᾶς συνηθείας· εἰς ἀπονέκρωσιν τῶν παθῶν· εἰς περιποίησιν τῶν ἐντολῶν σου· εἰς προσθήκην τῆς θείας σου χάριτος καὶ τῆς σῆς βασιλείας οἰκείωσιν. Οὐ γὰρ ὡς καταφρονῶν προσέρχομαί σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἀλλ᾿ ὡς θαῤῥῶν τῇ ἀφάτῳ σου ἀγαθότητι, καὶ ἵνα μή, ἐπὶ πολὺ ἀφιστάμενος τῆς κοινωνίας σου, θηριάλωτος ὑπὸ τοῦ νοητοῦ λύκου γένωμαι. Διὸ δέομαί σου, ὡς μόνος ὢν ἅγιος, Δέσποτα, ἁγίασὸν μου τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν, τοὺς νεφροὺς καὶ τὰ σπλάγχνα, καὶ ὅλον με ἀνακαίνισον καὶ ῥίζωσον τὸν φόβον σου ἐν τοῖς μέλεσί μου, καὶ τὸν ἁγιασμόν σου ἀνεξάλειπτον ἀπ᾿ ἐμοῦ ποίησον. Καὶ γενοῦ μοι βοηθὸς καὶ ἀντιλήπτωρ, κυβερνῶν ἐν εἰρήνῃ τὴν ζωήν μου, καταξιῶν με καὶ τῆς ἐκ τῶν δεξιῶν σου παραστάσεως μετὰ τῶν ἁγίων σου· εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις τῆς παναχράντου σου Μητρός, τῶν ἀΰλων σου λειτουργῶν καὶ ἀχράντων Δυνάμεων καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος σοι εὐαρεστησάντων. Ἀμήν.
ΕΥΧΗ Δ´ (τοῦ αὐτοῦ)
Οὒκ εἰμι ἱκανός, Δέσποτα Κύριε, ἵνα εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν στέγην τῆς ψυχῆς μου· ἀλλ᾿ ἐπειδὴ βούλει σύ, ὡς φιλάνθρωπος, οἰκεῖν ἐν ἐμοί, θαῤῥῶν προσέρχομαι. Κελεύεις, ἀναπετάσω τὰς πύλας, ἃς σὺ μόνος ἐδημιούργησας, καὶ εἰσέρχῃ μετὰ φιλανθρωπίας, ὡς πέφυκας· εἰσέρχῃ καὶ φωτίζεις τὸν ἐσκοτισμένον μου λογισμόν. Πιστεύω ὡς τοῦτο ποιήσεις· οὐ γὰρ Πόρνην προσελθοῦσὰν σοι μετὰ δακρύων ἀπέφυγες, οὐδὲ Τελώνην ἀπεβάλου μετανοήσαντα, οὐδὲ Λῃστὴν ἐπιγνόντα τὴν βασιλείαν σου ἀπεδίωξας, οὐδὲ Διώκτην μετανοήσαντα κατέλιπες, ὃ ἦν· ἀλλὰ τοὺς ὑπὸ τῆς μετανοίας προσαχθέντας, ἅπαντας ἐν τῷ χορῷ τῶν σῶν φίλων κατέταξας, ὁ μόνος ὑπάρχων εὐλογημένος πάντοτε, νῦν καὶ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.
ΕΥΧΗ Ε´ (τοῦ αὐτοῦ)
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου, ἄνες, ἄφες, ἱλάσθητι καὶ συγχώρησὸν μοι, τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἀχρείῳ καὶ ἀναξίῳ δούλῳ σου, τὰ πταίσματα καὶ πλημμελήματα καὶ παραπτώματά μου, ὅσα σοι ἐκ νεότητός μου μέχρι τῆς παρούσης ἡμέρας καὶ ὥρας ἥμαρτον, εἴτε ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ, εἴτε ἐν λόγοις ἢ ἔργοις ἢ ἐνθυμήμασιν ἢ διανοήμασι καὶ ἐπιτηδεύμασι, καὶ πάσαις μου ταῖς αἰσθήσεσι. Καὶ τῇ πρεσβείᾳ τῆς ἀσπόρως κυησάσης σε παναχράντου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς Μητρός σου, τῆς μόνης ἀκαταισχύντου ἐλπίδος καὶ προστασίας καὶ σωτηρίας μου, καταξίωσόν με ἀκατακρίτως μεταλαβεῖν τῶν ἀχράντων καὶ ἀθανάτων καὶ ζωοποιῶν καὶ φρικτῶν Μυστηρίων σου, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον· εἰς ἁγιασμὸν καὶ φωτισμὸν καὶ ῥώμην καὶ ἴασιν καὶ ὑγείαν ψυχῆς τε καὶ σώματος· καὶ εἰς ἐξάλειψιν καὶ παντελῆ ἀφανισμὸν τῶν πονηρῶν μου λογισμῶν καὶ ἐνθυμήσεων καὶ προλήψεων καὶ νυκτερινῶν φαντασιῶν τῶν σκοτεινῶν καὶ πονηρῶν πνευμάτων. Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνησις, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΕΥΧΗ Ϛ´ (Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ)
Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ μόνος ἔχων ἐξουσίαν ἀνθρώποις ἀφιέναι ἁμαρτίας, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, πάριδέ μου πάντα τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ πταίσματα, καὶ ἀξίωσόν με ἀκατακρίτως μεταλαβεῖν τῶν θείων καὶ ἐνδόξων καὶ ἀχράντων καὶ ζωοποιῶν σου Μυστηρίων, μὴ εἰς κόλασιν, μὴ εἰς προσθήκην ἁμαρτιῶν, ἀλλ᾿ εἰς καθαρισμὸν καὶ ἁγιασμὸν καὶ ἀῤῥαβῶνα τῆς μελλούσης ζωῆς καὶ βασιλείας· εἰς τεῖχος καὶ βοήθειαν καὶ ἀνατροπὴν τῶν ἐναντίων καὶ εἰς ἐξάλειψιν τῶν πολλῶν μου πλημμελημάτων. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἐλέους καὶ οἰκτιρμῶν καὶ φιλανθρωπίας, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΕΥΧΗ Ζ´ (Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου)Ἐκ τῶν θείων ἐρωτήσεων τῆς ἁγίας Μεταλήψεως
Ἀπὸ ῥυπαρῶν χειλέων,ἀπὸ βδελυρᾶς καρδίας,ἀπὸ ἀκαθάρτου γλώττης,ἐκ ψυχῆς ἐῤῥυπωμένης,δέξαι δέησιν, Χριστέ μου·καὶ μὴ παρωσάμενός μου,μὴ τοὺς λόγους, μὴ τοὺς τρόπους,μηδὲ τὴν ἀναισχυντίαν,δός μοι παῤῥησίᾳ λέγειν,ἃ βεβούλευμαι, Χριστέ μου,μᾶλλον δὲ καὶ δίδαξόν με,τί με δεῖ ποιεῖν καὶ λέγειν.
Ἥμαρτον ὑπὲρ τὴν Πόρνηνἥ, μαθοῦσα ποῦ κατάγεις,μύρον ἐξωνησαμένη,ἦλθε τολμηρῶς ἀλεῖψαι,σοῦ τοὺς πόδας τοῦ Χριστοῦ μου,τοῦ Δεσπότου καὶ Θεοῦ μου.
Ὡς ἐκείνην οὐκ ἀπώσω,προσελθοῦσαν ἐκ καρδίας,μηδ᾿ ἐμὲ βδελύξῃ, Λόγε,σοὺς δὲ πάρασχέ μοι πόδαςκαὶ κρατῆσαι καὶ φιλῆσαι,καὶ τῷ ῥείθρῳ τῶν δακρύων,ὡς πολυτιμήτῳ μύρῳ,τούτους τολμηρῶς ἀλεῖψαι.
Πλῦνόν με τοῖς δάκρυσί μου,κάθαρον αὐτοῖς με, Λόγε,ἄφες καὶ τὰ πταίσματά μου,καὶ συγγνώμην πάρασχέ μοι.
Οἶδας τῶν κακῶν τὸ πλῆθος,οἶδας καὶ τὰ τραύματά μου·καὶ τοὺς μώλωπας ὁρᾷς μουἀλλὰ καὶ τὴν πίστιν οἶδαςκαὶ τὴν προθυμίαν βλέπειςκαὶ τοὺς στεναγμοὺς ἀκούεις.
Οὐ λανθάνει σε, Θεέ μου,ποιητά μου, λυτρωτά μου,οὐδὲ σταλαγμὸς δακρύων,οὐδὲ σταλαγμοῦ τι μέρος.
Τὸ μὲν ἀκατέργαστόν μουἔγνωσαν οἱ ὀφθαλμοί σου·ἐπὶ τὸ βιβλίον δέ σου,καὶ τὰ μήπω πεπραγμένα,γεγραμμένα σοι τυγχάνει.
Ἴδε τὴν ταπείνωσίν μου,ἴδε μου τὸν κόπον, ὅσος!καὶ τὰς ἁμαρτίας πάσαςἄφες μοι, Θεὲ τῶν ὅλων,ἵνα καθαρᾷ καρδίᾳ,περιτρόμῳ διανοίᾳκαὶ ψυχῇ συντετριμμένῃ,τῶν ἀχράντων σου μετάσχωκαὶ πανάγνων μυστηρίων,οἷς ζωοῦται καὶ θεοῦταιπᾶς ὁ τρώγων σε καὶ πίνωνἐξ εἰλικρινοῦς καρδίας.
Σὺ γὰρ εἶπας, Δέσποτά μου·Πᾶς ὁ τρώγων μου τὴν Σάρκα,πίνων δέ μου καὶ τὸ Αἷμα,ἐν ἐμοὶ μὲν οὗτος μένει,ἐν αὐτῷ δ᾿ ἐγὼ τυγχάνω.
Ἀληθὴς ὁ λόγος πάντωςτοῦ Δεσπότου καὶ Θεοῦ μου.Τῶν γὰρ θείων ὁ μετέχωνκαὶ θεοποιῶν χαρίτων,οὔμενουν, οὐκ ἔστι μόνος,ἀλλὰ μετὰ σοῦ, Χριστέ μου,τοῦ φωτὸς τοῦ τρισηλίου,τοῦ φωτίζοντος τὸν κόσμον.
Ἵνα γοῦν μὴ μόνος μένωδίχα σου τοῦ Ζωοδότου,τῆς πνοῆς μου, τῆς ζωῆς μου,τοῦ ἀγαλλιάματός μου,τῆς τοῦ κόσμου σωτηρίας,διὰ τοῦτό σοι προσῆλθον,ὡς ὁρᾷς μετὰ δακρύωνκαὶ ψυχῆς συντετριμμένης,λύτρον τῶν ἐμῶν πταισμάτωνἱκετεύων τοῦ λαβεῖν με,καὶ τῶν σῶν ζωοπαρόχωνκαὶ ἀμέμπτων μυστηρίωνμετασχεῖν ἀκατακρίτως,ἵνα μείνῃς, καθὼς εἶπας,μετ᾿ ἐμοῦ τοῦ τρισαθλίου·ἵνα μή, χωρὶς εὑρών μετῆς σῆς χάριτος, ὁ πλάνος,ἀφαρπάσῃ με δολίως,καὶ πλανήσας ἀπαγάγῃτῶν θεοποιῶν σου λόγων.
Διὰ τοῦτό σοι προσπίπτωκαὶ θερμῶς ἀναβοῶ σοι·Ὡς τὸν Ἄσωτον ἐδέξω,καὶ τὴν Πόρνην προσελθοῦσαν,οὕτω δέξαι με τὸν πόρνονκαὶ τὸν ἄσωτον, Οἰκτίρμον,ἐν ψυχῇ συντετριμμένῃνῦν με προσερχόμενόν σοι.
Οἶδα, Σῶτερ, ὅτι ἄλλος,ὡς ἐγώ, οὐκ ἔπταισέ σοιοὐδὲ ἔπραξε τὰς πράξεις,ἃς ἐγὼ κατειργασάμην.
Ἀλλὰ τοῦτο πάλιν οἶδα,ὡς οὐ μέγεθος πταισμάτων,οὐχ ἁμαρτημάτων πλῆθος,ὑπερβαίνει τοῦ Θεοῦ μουτὴν πολλὴν μακροθυμίαν,καὶ φιλανθρωπίαν ἄκραν·ἀλλ᾿ ἐλαίῳ συμπαθείας,τοὺς θερμῶς μετανοοῦντας,καὶ καθαίρεις καὶ λαμπρύνειςκαὶ φωτὸς ποιεῖς μετόχους,κοινωνοὺς Θεότητός σουἐργαζόμενος ἀφθόνως·καί, τὸ ξένον καὶ ἀγγέλοιςκαὶ ἀνθρώπων διανοίαις,ὁμιλεῖς αὐτοῖς πολλάκις,ὥσπερ φίλοις σου γνησίοις.
Ταῦτα τολμηρὸν ποιεῖ με,ταῦτά με πτεροῖ, Χριστέ μου·καὶ θαῤῥῶν ταῖς σαῖς πλουσίαιςπρὸς ἡμᾶς εὐεργεσίαις,χαίρων τε καὶ τρέμων ἅμα,τοῦ πυρὸς μεταλαμβάνω,χόρτος ὢν καὶ ξένον θαῦμα!δροσιζόμενος ἀφράστωςὡσπεροῦν ἡ βάτος πάλαι,ἡ ἀφλέκτως καιομένη.
Τοίνυν εὐχαρίστῳ γνώμῃ,εὐχαρίστῳ δὲ καρδίᾳ,εὐχαρίστοις μέλεσί μου,τῆς ψυχῆς καὶ τῆς σαρκός μουπροσκυνῶ καὶ μεγαλύνωκαὶ δοξάζω σε, Θεέ μου,ὡς εὐλογημένον ὄντανῦν τε καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.


Εὐχὴ Η´ (Συμεὼν τοῦ Μεταφραστοῦ)
Ὁ μόνος καθαρὸς καὶ ἀκήρατος Κύριος, ὁ δι᾿ οἶκτον φιλανθρωπίας ἀνεκδιήγητον τὸ ἡμέτερον ὅλον προσλαβόμενος φύραμα, ἐκ τῶν ἁγνῶν καὶ παρθενικῶν αἱμάτων τῆς ὑπερφυῶς κυησάσης σε, Πνεύματος Θείου ἐπελεύσει καὶ εὐδοκίᾳ Πατρὸς ἀϊδίου, Χριστὲ Ἰησοῦ, σοφία Θεοῦ καὶ εἰρήνη καὶ δύναμις· ὁ τῷ προσλήμματὶ σου τὰ ζωοποιὰ καὶ σωτήρια πάθη καταδεξάμενος, τὸν Σταυρόν, τοὺς ἤλους, τὴν λόγχην, τὸν θάνατον, νέκρωσόν μου τὰ ψυχοφθόρα πάθη τοῦ σώματος. Ὁ τῇ ταφῇ σου τὰ τοῦ ᾅδου σκυλεύσας βασίλεια, θάψον μου διὰ τῶν ἀγαθῶν λογισμῶν τὰ πονηρὰ διαβούλια, καὶ τὰ τῆς πονηρίας πνεύματα διασκέδασον. Ὁ τῇ τριημέρῳ σου καὶ ζωηφόρῳ Ἀναστάσει τὸν πεπτωκότα προπάτορα ἀναστήσας, ἀνάστησόν με τῇ ἁμαρτίᾳ κατολισθήσαντα, τρόπους μοι μετανοίας ὑποτιθέμενος. Ὁ τῇ ἐνδόξῳ σου Ἀναλήψει τῆς σαρκὸς θεώσας τὸ πρόσλημμα καὶ τοῦτο τῇ δεξιᾷ καθέδρᾳ τιμήσας τοῦ Πατρός, ἀξίωσόν με, διὰ τῆς τῶν ἁγίων σου μυστηρίων μεταλήψεως, τῆς δεξιᾶς μερίδος τῶν σῳζομένων τυχεῖν. Ὁ τῇ ἐπιδημίᾳ τοῦ παρακλήτου Πνεύματος σκεύη τίμια τοὺς ἱερούς σου μαθητὰς ἐργασάμενος, δοχεῖον κἀμὲ τῆς αὐτοῦ ἀνάδειξον ἐπελεύσεως. Ὁ μέλλων πάλιν ἔρχεσθαι κρῖναι τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, εὐδόκησον κἀμὲ προϋπαντῆσαὶ σοι ἐν νεφέλαις τῷ ποιητῇ καὶ πλάστῃ μου σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις σου· ἵνα ἀτελευτήτως δοξολογῶ καὶ ἀνυμνῶ σε, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

ΤΕΛΕΥΤΑΙ ΛΕΞΗ: ΑΣ ΜΗ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ


ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ


Τελειώνουμε τις αναρτήσεις μας, τουλάχιστον επί του παρόντος, σχετικά με το θέμα των εκτός γάμου σχέσεων. Ο καθένας ας λάβει τις αποφάσεις του. Μπορεί να εφαρμόσει το λόγο του Θεού ή να ακολουθήσει τις ορμές του. Οι ορμές της σαρκός στην εκκλησιαστική ορολογία ονομάζονται «πάθη» ή «πάθη της σαρκός».
Ο άνθρωπος από το Δημιουργό Θεό προικίσθηκε με το αυτεξούσιο. Χρησιμοποιώντας το αυτεξούσιο μπορεί να αποφύγει την αιχμαλωσία στα πάθη και να βιώσει την ελευθερία, όπως προσδιορίζεται στην πνευματική της διάσταση. Με την ελευθερία από τα πάθη απολαμβάνει τη ζωή, αλλά δεν εξουσιάζεται. Τρώγει και ευχαριστείται ένα ωραίο φαγητό, αλλά τρώγει με μέτρο! Δεν γίνεται κοιλιόδουλος! Έτσι όμως – και μόνον έτσι- χαίρεται τη ζωή! Συγχρόνως καταξιώνεται σαν άνθρωπος! Κοντρολάρει τα ένστικτα, δεν κυριαρχείται από αυτά.
Έτσι γίνεται και με την σαρκική απόλαυση. Θέλει κυριαρχία, αλλοιώς ο άνθρωπος γίνεται ..... κτήνος! Και τότε χάνει την αξία του! Σε ακραία περίπτωση, ο εραστής φονεύει την ερωμένη του και έπειτα στο άψυχο σώμα της ικανοποιεί το γενετήσιο ένστικτο!!!!!
Ο Θεός μας έδωσε τον ηθικό Νόμο, ώστε να απολαμβάνουμε τη ζωή και τις χαρές της ζωής, αλλά με τρόπο ελεγχόμενο. Ο Νόμος του Θεού είναι όπως οι οδηγίες χρήσεως (manual) για ένα μηχάνημα. Αν δεν ακολουθήσουμε τις οδηγίες χρήσεως, το μηχάνημα είτε μας είναι άχρηστο, είτε γίνεται άχρηστο. Ο λόγος του Θεού μας ελευθερώνει! Αυτό ας μη το ξεχνάμε.

Όλα αυτά ισχύουν γενικά. Συμβαίνει όμως κάποτε στη ζωή των αγίων μια υπέρβαση, ακατανόητη για τα ανθρώπινα μέτρα. Πράγματα από τα οποία καταδεικνύεται, ότι ο Θεός διαβάζει «τον έσω της καρδίας άνθρωπο» και μας κρίνει όχι με εξωτερικά κριτήρια, αλλά με εσωτερικά, καρδιακά. Στη συνέχεια σας παραθέτω στοιχεία από τη ζωή ενός αγίου, του Μοναχού Βιτάλιου. Είναι απροσπέλαστα από τη λογική επεξεργασία! Αποδεικνύουν όμως ότι το πνεύμα του Θεού «όπου θέλει πνέει». Το διαμάντι δεν χάνει ποτέ την αξία του, ακόμη κι΄άν το πετάξεις μέσα στο βούρκο. Όσοι νεκρώνουν τα πάθη της σαρκός, παραμένουν αμόλυντοι, ακόμη και αν βρεθούν μέσα σε ένα οίκο του πληρωμένου έρωτα. Ο πάγκαλος Ιωσήφ της Παλαιάς Διαθήκης ξαφνικά ευρέθη μπροστά σε ένα σαρκικό πειρασμό. Δέχθηκε την επίθεση της γυναίκας του Πετεφρή. Κι αυτός, για να μη υποκύψει, άφησε τα ρούχα του στα χέρια της και εξήλθε γυμνός στους δρόμους! «Δευτέραν Εύαν την Αιγυπτίαν ευρών ο δράκων, διά ρημάτων έσπευδε κολακείας υποσκελίσαι τον Ιωσήφ∙ αλλ΄αυτός καταλιπών τον χιτώνα, έφυγε την αμαρτίαν και γυμνός ουκ ησχύνετο, ως ο πρωτόπλαστος προ της παρακοής» ψάλλει ο ιερός υμνωδός (Όρθρος Μεγ. Δευτέρας).
Το παράδειγμα του αγίου Βιταλίου είναι πνευματική τροφή για γερά στομάχια. Όσοι αμύητοι, ας αποφύγουν να το αναγνώσουν.
Με αγάπη Χριστού
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Παρασκευή, 18. 04. 2008, Ώρα 11.00 μ.μ.


ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΨΥΧΩΝ, ΚΑΤΩ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Ἀκoῦστε ἀπό τά ἱερά μας Συναξάρια μία σχετική ὡραία ἱστορία:
Στήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου ἦταν πολλές ἁμαρτωλές γυναίκες, πού ἔκαναν ἀμαρτωλό ἐπάγγελμα: Ἦταν πόρνες. Τό ἔκουγε αὐτό στό Μοναστήρι του ἕνας ἅγιος Μοναχός, ὁ Βιτάλιος, καί τοῦ καιγότανε ἡ καρδιά. Κι ὁ πόνος αὐτός τοῦ γέννησε τήν ἐπιθυμία κάτι νά κάνει γιά τήν σωτηρία τους. Καί νά, τί ἔκανε: Ἄφησε τό Μοναστήρι του καί κατέβηκε στήν μεγάλη ‘Αλεξάνδρεια. Ἔγραψε σέ ἕνα χαρτί ὅλες τίς πόρνες καί ἐργαζόταν κάθε μέρα κάποια δουλειά. Μέ τά χρήματα πού κέρδιζε απ' αὐτήν ἀγόραζε κάτι γιά τό εαυτό του νά φάει καί τά ὑπόλοιπα τά ἔδινε κάθε βράδυ σέ μία πόρνη, πού τήν ἐπισκεπτόταν στό πορνεῖο της, καί τῆς ἔλεγε: "Σέ παρακαλῶ, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, μήν ἁμαρτήσεις ἀπόψε μέ κανένα καί πάρε αὐτά τά χρήματα, πού θά ἔπαιρνες ἀπό τήν ἁμαρτία"! Αὐτός δέ ὅλη τήν νύχτα προσευχόταν γιά τήν σωτηρία της καί τό πρωΐ ἔφευγε ἀπό τήν πόρνη ὁρκίζοντάς την νά μήν πεῖ σέ κανένα τήν πράξη του αὐτή.
Ἡ πράξη αὐτή τοῦ Μοναχοῦ Βιταλίου, χριστιανοί μου, στά μάτια μέν τῶν ἀνθρώπων φαινόταν ὡς αἰσχρή καί σκανδαλώδης, στόν Θεό ὅμως, πού βλέπει τά κρυφά τῆς καρδιᾶς, ἦταν μιά ἅγια καί σωτήρια πράξη. Καί πραγματικά, ὁ Μοναχός αὐτός ἀπό τήν πράξη του αὐτή, πού ἔκανε κάθε μέρα, ἔσωζε πολλές ἁμαρτωλές γυναῖκες. Τίς ἔβγαζε ἀπό τήν ἁμαρτία καί τίς βοηθοῦσε νά γίνουν καλές χριστιανές καί καλές μητέρες.
Πολλοί ὅμως χριστιανοί, κρίνοντες ἐπιφανειακά καί ἐπιπόλαια τά πράγματα, κατέκριναν καί κατεδίκαζαν τόν Βιτάλιο καί ἔλεγαν ὅτι μέ αὐτό πού κάνει ἁμαρτάνει, γιατί σκανδαλίζει τούς ἀνθρώπους. Καί ὀ Βιτάλιος-ἐδῶ εἶναι τό μεγαλεῖο του! -ἀπαντοῦσε σ' αὐτούς πού, μή ξέροντας τήν ἀλήθεια, τοῦ ἔλεγαν νά πάψει νά πηγαίνει στίς πόρνες: "Γιατί-τούς ἔλεγε-δέν ἔχω καί ἐγώ σάρκα ἤ μόνο ἐσεῖς εἶστε ἄνθρωποι;"! Παρίστανε, δηλαδή, μέ αὐτό πού ἔλεγε, τό ἑαυτό του γιά ἁμαρτωλό, ὅοτι δηλ. πηγαίνει στίς πόρνες γιά νά ἁμαρτήσει καί ἔκρυβε ἔτσι τό καλό ἔργο πού ἔκανε.
Αὐτό ἦταν τό μεγαλεῖο του! Μάλιστα μερικοί τοῦ ἔλεγαν καί τό ἀκόμα χειρότερο: "βγάλε τουλάχιστον τά ράσα καί παντρέψου μία γυναίκα καί κάνε οἰκογένεια μαζί της, γιατί θά δώσεις λόγο στόν Θεό γιά ὅσους σκανδαλίζονται". Καί αὐτός, κρύβοντας πάλι τήν ἀρετή του καί παριστάνοντας γιά ἁμαρτωλό τόν ἑαυτό του, τούς ἔλεγε: "Νά πάρετε ἐσεῖς γυναίκες , ἐγώ δέν παντρεύομαι γυναίκα, γιά νά ἔχω φροντίδες καί βάσανα νά τήν τρέφω. Ἀφῆστε με, παρακαλῶ, γιατί δέν εἶστε σεῖς οἱ κριτές μου. Ἔχουμε κοινό Κριτή, τόν Δεσπότη Χριστό, πού θά κρίνει τόν καθένα κατά τά ἔργα του"!
Αὐτός πού δέν τήν "ἔπαθε", πού δέν κατέκρινε,θέλω νά πῶ, τήν πράξη τοῦ Μοναχοῦ Βιταλίου ἦταν ὁ ἅγιος τότε Πατριάρχης, ὁ Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων. Αὐτός, μαζί μέ τήν μεγάλη του ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης, εἶχε καί αὐτήν τήν μεγάλη ἀρετή: τό νά μήν κατηγορεῖ κανένα. Γι' αὐτό καί ὅταν τοῦ κατήγγειλαν τόν Μοναχό Βιτάλιο ὅτι μένει τίς νύχτες στά σπίτια τῶν πορνῶν, τούς εἶπε: "Σωπάστε, μήν κατηγορεῖτε κανένα! Ὁ ἅγιος Κωνσταντίνος, ὅταν στήν Α' Οἰκουμενική Σύνοδο τοῦ κατήγγειλαν δύο κληρικούς γιά σκανδαλοποιούς, ἄν καί γνώριζε ὅτι εἶναι ἀληθινές οἱ κατηγορίες, ὅμως εἶπε: "Καί νά ἔβλεπα μέ τά μάτια μου ἕνα Ἱερέα ἤ ἕνα Μοναχό νά ἁμαρτάνει θά τόν σκέπαζα μέ τήν χλαμύδα μου γιά νά μήν τόν δεῖ ἄλλος! Μήν κατηγορεῖτε, λοιπόν, τόν Μοναχό, εἶπε ὁ πατριάρχης, καί τούς ἔδιωξε. Ἔτσι ὁ Βιτάλιος συνέχισε νά κάνει κάθε μέρα τό σωστικό του ἔργο.
Κάποιο πρωΐ, καθώς ἔβγαινε ὁ Μοναχός Βιτάλιος ἀπό μία πόρνη, τόν συνάντησε ἕνας εὐσεβιστής ἀπ' αὐτούς πού σκανδαλίζοταν καί τοῦ ἔδωσε ἕνα χαστούκι λέγοντάς του: "Ψευτοκαλόγερε, μέχρι πότε θά μένεις ἀδιόρθωτος;". Καί ὁ Βιτάλιος τοῦ εἶπε: "Πίστεψέ με, ὅτι θά στό ἀνταποδώσω αὐτό τό ράπισμα καί θά πονέσεις τόσο πολύ, ὥστε ἀπό τίς φωνές σου θά συναχθεῖ ὅλη ἡ Ἀλεξάνδρεια"!
Καί πραγματικά! Ὅταν σέ λίγο καιρό ὁ ὅσιος Βιτάλιος παρέδωσε τήν ἁγία του ψυχή στά χέρια τοῦ Θεοῦ, ἕνας μαῦρος στό σχῆμα πῆγε καί ἔδωσε ἕνα φοβερώτατο ράπισμα σ' ἐκεῖνον πού κτύπησε τόν Ὅσιο καί τοῦ εἶπε: "Πάρτο, σοῦ τό στέλνει ὁ Βιτάλιος" ! Καί ἀμέσως αὐτός δαιμονίστηκε, ἔπεσε κάτω στήν γῆ καί ἀφρίζοντας ἔβγαλε τόσο δυνατές φωνές, ὥστε συνανθροίστηκε γύρω του ὅλη ἡ πόλη, ὅπως τό εἶχε πεῖ ὁ ἅγιος Βιτάλιος. Καί κυλιόμενος κατά γῆς ὁ δυστυχής ἔλεγε: "Λυπήσου με, Ἀββά Βιτάλιε, γιατί ἁμάρτησα σέ σένα"! Καί ὁ κόσμος ἔτρεξε τότε στό κελλί πού ζοῦσε ὁ Βιτάλιος. Τόν βρῆκαν ὅμως πεθαμένο σέ στάση προσευχῆς. Καί μπροστά του ἦταν ἕνα σημείωμα πού ἔλεγε: " Ἄνδρες Ἀλεξανδρεῖς, μήν κρίνετε κανένα προτοῦ νά ἔρθει ὁ Δίκαιος Κριτής"! ! !


(Αντιγραφή από το έντυπο «ΘΥΜΙΑΜΑ» αριθμ. φ. 3/2008 της Ιεράς Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως)

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ, ΕΝΑ ΑΡΧΕΤΥΠΟ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Στην Οσία Μαρία την Αιγυπτία ήταν αφιερωμένο το προηγούμενο θέμα μας. Στην αγιασμένη αυτή μορφή της Ορθοδοξίας μας θα αναφερθούμε και σήμερα. Είναι μία πολυσήμαντη και πολυεδρική μορφή. Στη ζωή της διαζωγραφίζεται όλο το δράμα της ανθρώπινης υπάρξεως. Από την ακραία πτώση στην ακραία ανόρθωση! Από την ακραία αποστασία στην ακραία επιστροφή! Από την ακραία απόλαυση της αμαρτίας στην ακραία απόλαυση του Κυρίου!
Την ανάλυση της πορείας της και σχόλια πάνω στη ζωή της προέβη προχθές 5η Κυριακή των Νηστειών ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Ρουσάκης. Ωμίλησε στο Ιερό Προσκύνημα της Τρυπητής, εδώ στο Αίγιο, και συνήρπασε τα πλήθη.
Ο λόγος του π. Γεωργίου αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα επειδή ο ομιλητής είναι ιατρός και ασκεί το λειτούργημα της ιατρικής. Άρα δεν είναι από τις περιπτώσεις κάποιων επιπολαίων επικριτών, οι οποίοι αντί να παραθέτουν απόψεις και αντιρρήσεις για τη διδασκαλία της Εκκλησίας, καταφεύγουν στην εύκολη –και πολύ λαϊκίστικη- οδό της κατηγορίας κατά των κληρικών. Τους πειράζει το γεγονός, ότι το Κράτος δίνει ένα μισθό πείνας (γύρω στα 800 € μηνιαίως παίρνει ο πρωτο-διοριζόμενος ιερεύς), ζητούν χωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος, τους πειράζει η διδασκαλία των θρησκευτικών στα σχολεία κλπ.
Ο π. Γεώργιος λοιπόν δεν ζει από την Εκκλησία, ζει όμως για την Εκκλησία! Όπως και πολλοί άλλοι από εμάς, που θα μπορούσαμε να έχουμε σημειώσει επιτυχίες στη ζωή είτε σαν επιστήμονες, είτε σαν επαγγελματίες, προτιμήσαμε όμως να ενταχθούμε στις τάξεις του ιερού Κλήρου για να υπηρετήσουμε τον Χριστό μας και τον άνθρωπο!
Προσωπικά, όπως πολλές φορές το έχω διακηρύξει, θα μπορούσα να ήμουν ένας τέλειος «οδηγός ταξί», γι’ αυτό δε θα ήμουν περιζήτητος! Όλα αυτά επειδή οδηγώ ήρεμα, “smootly” θα το έλεγαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης θα διατηρούσα ένα πεντακάθαρο αυτοκίνητο, θα ήμουν προς όλους ευγενής, πρόθυμος στην εξυπηρέτηση του πελάτη, θα άνοιγα την πόρτα για να εισέλθει, θα έπαιρνα τις αποσκευές του, δεν θα κάπνιζα, δεν θα είχα ανοικτό το ραδιόφωνο κλπ. Θα έκανα δηλ. τα πάντα για να είναι ευχαριστημένος ο πελάτης μου. Μόνο λευκά γάντια δεν θα φορούσα και δαντέλλες δεν θα έβαζα στο αμάξι μου, επειδή αυτό το κάνουν αποκλειστικά και μόνο στην Ιαπωνία.
Ενώ τώρα, ως Επίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, έπειτα από μια διακονία στον αμπελώνα του Κυρίου μας που αριθμεί σαράντα επτά (47) έτη, εκφράζεται δε καθημερινά ως μία θυσιαστική πορεία, είμαι υποχρεωμένος να δέχομαι ύβρεις και προπηλακισμούς μέσα από την μπλογκόσφαιρα από κάποιους αγνώστους επισκέπτες του Blog!

Ας επανέλθουμε τώρα στον ομιλητή της Κυριακής. Ο γιατρός-αναισθησιολόγος και ιερεύς π. Γεώργιος Ρουσάκης, που μπήκε στην Εκκλησία για να υπηρετήσει το Θεό και τον άνθρωπο, αναλύει με επιτυχία το φαινόμενο «Οσία Μαρία η Αιγυπτία». Σας προσφέρω την ομιλία του. Κρατήστε την, τυπώστε την, μελετήστε την και αντλήσετε την ωφέλεια, που μας παρέχει.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
----------------------------------------------------------------
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία ως αρχέτυπο μετανοίας
Υπό Αρχιμ. Γεωργίου Ρουσάκη

Η Αγία μας Εκκλησία μέσα στην τόσο σημαντική για την ανθρώπινη αναζήτηση περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και μάλιστα την τελευταία Κυριακή, προβάλλει μια ιδιαίτερη μορφή του Εκκλησιαστικού Αγιολογίου και ταυτόχρονα ένα υπόδειγμα ολοκληρωτικής αναζήτησης της θείας Αγάπης και Χάρητος.
Προβάλλει λοιπόν η Αγία μας Εκκλησία το παράδειγμα και την μορφή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Στο πρόσωπο της Αγίας συγκρούονται δύο τρόποι ζωής, ο τρόπος της αμαρτίας και ο τρόπος της μετάνοιας. Από την μία πλευρά ο τρόπος της αυτονόμησης του ανθρώπου από το Θεό και της παράδοσής του στο ίδιον θέλημα, στην φιληδονία, την φιλαυτία και την φιλοδοξία, και από την άλλη πλευρά ο τρόπος της ανταπόκρισης του ανθρώπου στην Αγάπη του Θεού.
Αυτή δε η μετάνοια μεταμορφώνει την φιληδονία σε εγκράτεια και στέρηση του ιδίου θελήματος, την φιλαυτία σε άντληση νοήματος για τη ζωή μέσα από την κοινωνία με το Θεό, την φιλοδοξία σε αποταγή από τον κόσμο και το κοσμικό φρόνημα και καταλήγει στην αυτοπαράδοση του ανθρώπου στην αγάπη του Θεού. Όλα δε αυτά αναδεικνύονται κατά τον πλέον εμφανή τρόπο στο πρόσωπο της Οσίας Μαρίας. Βοηθός μας, στην εξερεύνηση της μορφής της θα είναι ο λόγος του Αγίου Σωφρονίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων, ο οποίος συνέγραψε έναν βίο μοναδικό για τη Οσία. Μέσα από την διήγησή του θα μπορέσουμε να συνειδητοποιή-σουμε το πρότυπο της μετάνοιας που ενσαρκώνει κυριολεκτικά η Οσία Μαρία.
Ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ξεκινά την αναφορά του στον βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας με μία φωνή που ο πνευματικός και αυτήκοος μάρτυς του βίου της Οσίας, Αββάς Ζωσιμάς, ακούει όταν αναρωτιέται για το τι είναι το τέλειο στην ζωή; Λέγει λοιπόν η φωνή του Θεού:’’ Ζωσιμά, καλά μεν και όσο είναι δυνατόν στον άνθρωπο αγωνίσθηκες, καλά διήλθες και τον ασκητικό δρόμο. Πλην όμως κανείς ανάμεσα στους ανθρώπους δεν έχει το τέλειο, αλλά μεγαλύτερος είναι ο αγώνας αυτός που βρίσκεται μπροστά, απ' αυτόν που έχει ήδη περάσει κι αν ακόμη εσείς δεν το γνωρίζετε. Για να μάθεις λοιπόν κι εσύ ο ίδιος, πόσοι άλλοι δρόμοι υπάρχουν που οδηγούν στη σωτηρία, βγες έξω από τον τόπο σου και από εκεί που βρίσκεσαι και ο Θεός θα σου φανερώσει.
Ο Όσιος επισκέφθηκε ένα Μοναστήρι, στο οποίο υπήρχε ένας διαφορετικός κανόνας. Οι πατέρες την πρώτη Κυριακή των Νηστειών, έφευγαν από την Μονή και κατέφευγαν στην έρημο του Ιορδάνου, όπως ζούσαν ασκούμενοι και μόνοι τους, χωρίς ο ένας να ξέρει τι είδους άσκηση κάνει ο άλλος και επέστρεφαν στο μοναστήρι την Κυριακή των Βαΐων. Ο Ζωσιμάς ακολούθησε τον κανόνα και περπατούσε επί 20 ημέρες στη έρημο, αναζητώντας κάποιον ασκητή, ο οποίος θα τον ωφελούσε πνευματικά και θα του απαντούσε στην αγωνία του για το τέλειο. Εκεί συνάντησε την Οσία, η οποία ήταν επί πολλά έτη στην έρημο και είχε αποκτήσει όλα τα πνευματικά εκείνα χαρίσματα που ο Θεός προσφέρει σε όσους τον αγαπούν. Κατόπιν πολλών παρακλήσεων του Αββά, η Οσία Μαρία του διηγήθηκε την συγκλονιστική ιστορία της.
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία καταγόταν από την Αίγυπτο και έζησε τον 6ον αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Όταν ήταν 12 χρονών ξέφυγε από την προσοχή των γονιών της και πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου επί 17 χρόνια ζούσε άσωτη ζωή παρασύροντας μάλιστα και πολλούς ανθρώπους, ειδικά νέους, στην ηθική καταστροφή. Έτσι ζούσε, οπότε ένα καλοκαίρι είδε πολύ κόσμο από τη Λιβύη και Αίγυπτο, που κατευθύνονταν προς τη θάλασσα και ρώτησα ένα απ' αυτούς για να πληροφορηθεί που πήγαιναν. Εκείνος της απάντησε: «Πηγαίνουν στα Ιεροσόλυμα γιατί μετά από λίγες μέρες θα γιορταστεί η ύψωση του Τιμίου Σταυρού». Η πληροφορία αυτή ήρκεσε για να διεγείρει στην ψυχή της Μαρίας τον πόθο να συνακολουθήσει. Ήταν αυτή φωνή ευσεβείας, η οποία αναδύθηκε από τα βάθη της ψυχής της σε μια στιγμή κορεσμού από την αμαρτία και ελάμψεως κάποιου πνευματικού σπινθήρα; Ή προερχόταν από την ακατάστατη διάθεση και επιθυμία, της επισκέψεως απλώς νέων τόπων και συνάψεως νέων γνωριμιών; Νομίζω ότι στην καρδιά της, και συμφωνεί και έτερος βιογράφος με την θέση αυτή, είχε ήδη αρχίσει μυστηριωδώς η σωτήρια μεταβολή. Η ψυχή της όσο και αν είχε σκοτισθεί από την καλλιέργεια των παθών δεν είχε σαπίσει αλλά αντίθετα αρχίζει να ακούει και την φωνή του ουρανού, που πριν έσβηνε μέσα στις θορυβώδεις αναταράξεις της αμαρτίας.
Αυτό είναι το κομβικό σημείο και η Μαρία η Αιγυπτία εισερχόταν ήδη σε μια νέα περίοδο. Ήταν το παγιδευμένο πτηνό, το οποίον ανακινούσε τις φτερούγες του για να ξεφύγει αλλά το έλεος του Θεού δεν το αφήνει, όπως γλαφυρά περιγράφει ο βιογράφος της. Είναι η ψυχή που όζει μεν από την αμαρτία, πλην όμως εντός της ανατέλλει ο πόθος μιας νέας ζωής, καθαρής απέναντι στην αγάπη του Θεού. Μεταβαίνει λοιπόν και αυτή με τους άλλους προσκυνητές, στα Ιεροσόλυμα, για να παρευρεθεί στην ύψωση του Τίμιου Σταυρού. Όταν θέλησε να μπει στο ναό της Ανάστασης, τη μέρα που υψωνόταν ο Τίμιος Σταυρός, ένοιωσε 3 έως 4 φορές κάποια αόρατη δύναμη μέσα της, που την εμπόδιζε να μπει, ενώ το πλήθος έμπαινε ανεμπόδιστα. Αφού πληγώθηκε η καρδιά της απ' αυτό, αποφάσισε ν' αλλάξει ζωή και να εξιλεώσει το Θεό με τη μετάνοια. Έτσι βάζοντας σαν εγγυήτριά της την Παναγία, υποσχέθηκε ότι εάν την αφήσει να μπει κα να δει και να χαιρετήσει τον Σταυρό του Κυρίου, θα ήταν συνετή και φρόνιμη στο μέλλον και δεν θα μόλυνε πια το σώμα της με πονηρές επιθυμίες και ηδονές. Όταν γύρισε μετά στην εκκλησία, αυτή τη φορά μπόρεσε να μπει χωρίς καμιά δυσκολία. Τότε προσκύνησε το Τίμιο ξύλο και χωρίς να λησμονήσει την υπόσχεση που έδωσε, αναχώρησε την ίδια μέρα από τα Ιεροσόλυμα κι' αφού πέρασε τον Ιορδάνη μπήκε στα ενδότερα μέρη της ερήμου, όπου έζησε επί 47 χρόνια μια ζωή πολύ σκληρή και ασυνήθιστη, χωρίς να δει άνθρωπο, αλλά, έχοντας μοναδικό της θεατή τον Θεό, προσευχόταν μόνη σ' Αυτόν. Τόσο δε αγωνίστηκε, ώστε πέρασε την ανθρώπινη φύση και απόκτησε ζωή πάνω στη γη αγγελική και υπεράνθρωπη. Τόσο δε υψώθηκε δια μέσου της απάθειας, ώστε περπατούσε πάνω στα νερά του ποταμού, χωρίς να βυθίζεται. Όταν δε προσευχόταν, σηκωνόταν από τη γη ψηλά και στεκόταν μετέωρη στον αέρα.
Αν εξετάσουμε ενδελεχέστερα την προσωπικότητα και την συμπεριφορά της Οσίας θα δούμε ότι σ΄ αυτήν εμφανίζονται με τον πλέον εναργή, και ίσως ακραία παραστατικό τρόπο, τα δύο πνευματικά φαινόμενα που απασχολούν τον άνθρωπο από την έξοδό του από τον Παράδεισο και θα τον απασχολούν μέχρι την είσοδό του στην Βασιλεία των Ουρανών. Τα φαινόμενα αυτά αποτελούν το αρχέγονο δίπολο αμαρτίας και μετάνοιας, γι’ αυτό και η Οσία Μαρία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί φαινόμενο αμαρτίας αλλά και αρχέτυπο μετανοίας.
Ας δούμε λοιπόν το πρώτο σκέλος του διπόλου, την αμαρτία η οποία αποτελεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα στη σχέση μας με το Θεό, όντας κατά βάσιν η αποστασία μας από Αυτόν. Είναι η «αποδημία μας εις χώραν μακράν».Αυτό το βλέπουμε μεν θεωρητικά στο πρόσωπο του «Ασώτου», μα το κατανοούμε, γίνεται χειροπιαστό, στην κακώς αυτονομημένη και αλλοτριωμένη, αρχικά, ζωή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Και αυτή, όπως φυσικά και κάθε αμαρτωλός, απεδήμησε. Έφυγε μακράν του Θεού. «Όταν αμαρτάνουμε, μας λέγει ο ι. Χρυσόστομος, φεύγουμε από το Θεό, δραπετεύουμε, φεύγουμε σε ξένη χώρα έστω και αν τοπικά δεν μετακινούμεθα…». Απομακρυνόμενοι λοιπόν κάνουμε και το πρώτο βήμα της αποστασίας μας. Το δεύτερο βήμα είναι ο διασκορπισμός. Ο διασκορπισμός της «πατρικής ουσίας» στην παραβολή του «Ασώτου», το ξεπούλημα σώματος και ψυχής στην οσία Μαρία την Αιγυπτία. Τελικά «Στη χώρα της αμαρτίας, η ζωή του ανθρώπου είναι ένας διασκορπισμός των θείων χαρισμάτων. Όλες οι Θείες δωρεές με τις οποίες προικίσθηκε από το Θεό ο άνθρωπος για να εργασθεί τη σωτηρία του, δαπανώνται ασώτως: Δηλαδή, δαπανώνται σε μια ζωή μακράν της σωτηρίας, μακράν του Σωτήρος Χριστού όπως σοφά σχολιάζει ένας σύγχρονος πατέρας (Ιερομ. Γρηγορίου. ‘Εξομολόγηση’)
Τα αποτελέσματα αυτής της ζωής φαίνονται καθαρά στο βίο της Οσίας Μαρίας. Το πόσο μπορεί η αμαρτία να κυλήσει τον άνθρωπο και να τον οδηγήσει στην έσχατη πτώση, να τον στείλει με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή και την απώλεια, και μαζί μ’ αυτόν να γκρεμιστούν και άλλοι, όλα αυτά χαράσσονται με έντονα και μελανά χρώματα και τα ομολογεί η ίδια η Οσία με απόλυτη ειλικρίνεια στην εξομολόγησή της στον Αββά Ζωσιμά.
Η ακατάπαυστη επιθυμία της Οσίας για ανθρώπινη επαφή όπως αυτή εκφραζόταν σαν ακόλαστη επιθυμία, ήταν μία διεστραμμένη προσπάθεια εκφράσεως αγάπης. Αγάπης προς τον Θεό και τον άνθρωπο και η θεώρηση αυτή θα εύρισκε σύμφωνο ακόμα και τον σύγχρονο ψυχαναλυτή. Δυστυχώς όμως στον μεταπτωτικό άνθρωπο η αληθινή έκφραση αγάπης δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε επιτυγχάνεται χωρίς πνευματικούς κόπους. Αντίθετα μπορεί εάν δεν ενταχθεί στην εν Χριστώ ζωή να γίνει κίνητρο αμαρτίας. Ρόλο παίζει εδώ και ο διάβολος . Ο διάβολος ελεύθερα διάλεξε να μην αγαπά το Θεό και να μην έχει κοινωνία μαζί Του, "θεοποίησε" τον εαυτό του και ζει ως φορέας του κακού, θέλοντας να οδηγήσει και άλλα δημιουργήματα του Θεού στην άρνηση. Ο διάβολος βέβαια δεν είναι η καθαυτό αιτία της πτώσης και της αμαρτίας, η κυρία αιτία είναι δυστυχώς, ο πειρασμός του εγωισμού στον οποίο ο άνθρωπος ενέδωσε.
Ο Χριστός, μέσα από την σταυρική Του θυσία και την Ανάσταση Του, μας δίνει το δικαίωμα να επανέλθουμε στην γνήσια κοινωνία με το Θεό. Μας καλεί μέσα από την μετάνοια, δηλαδή την αλλαγή του νου, του τρόπου σκέψης, δράσης και ζωής, να εναποθέσουμε την ελευθερία μας στον Θεό. Η ασκητική μας παράδοση ονομάζει αυτή τη νέα προσπάθεια ως "βαλείν αρχήν μετανοίας" και μας καλεί έτσι να πορευθούμε.
Ερχόμαστε λοιπόν στο δεύτερο σκέλος του διπόλου που ενσαρκώνει η Οσία Μαρία την μετάνοια. Βοηθοί στην ψηλάφηση του νοήματος της μετανοίας είναι οι Άγιοι. Οι Άγιοι δεν είναι αυθύπαρκτα τέλειες οντότητες, αλλά αποτελούν υπάρξεις που αγωνίζονται. Έχουν τις πτώσεις τους, τις δυσκολίες τους, τα πάθη και τους πειρασμούς τους. Έχουν όμως πάνω από όλα αυτή τη διαρκή επιθυμία και βίωση της μετάνοιας. Ξέρουν ότι δεν είναι τέλειοι. Ξέρουν ότι είναι αδύναμοι. Αλλά τους ανήκει αυτή η βαθιά αίσθηση ότι ο Θεός θα αναπληρώσει τις δικές τους αδυναμίες και θα θεραπεύσει τις ασθένειές τους και αυτή η αίσθηση είναι που τους δίνει ταπείνωση, δύναμη πνευματική και αγάπη προς το Θεό που ελευθερώνει. Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία αποτελεί μοναδικό πρότυπο που ‘υποστασιοποιεί’ αυτή την κίνηση μετανοίας και προσέγγισης της Θείας αγάπης. Μετανόησε για τον πρότερο βίο της και τον εγκατέλειψε εντελώς. Μέσα της εντυπώθηκε ο θείος πόθος, η συντριβή για το παρελθόν και η αγωνία για την κοινωνία με το Θεό. Εγκατέλειψε την ζωή του κόσμου, δεν δοκίμασε καν τη ζωή του μοναχισμού, αλλά πορεύθηκε εν ερήμω, "κατά μόνας έως αν παρέλθει", διότι δεν έβλεπε άλλο νόημα στη ζωή της, παρά την ελεύθερη παράδοσή της στην αγάπη του Θεού. Και τούτο σήμαινε ότι πλέον άλλο από το Θεό δεν είχε νόημα γι' αυτήν. Η κοινωνία μαζί Του αποτελούσε πλέον τον μοναδικό λόγο ζωής και ύπαρξης γι' αυτήν και αυτή η κοινωνία την οδήγησε στην αιώνια δόξα από την μία μεριά, αλλά και στην ανάπτυξη αυτού που στην ζωή της Εκκλησίας ονομάζουμε υπέρβαση των παθών, σχέση ζωής και κοινωνίας με τον Θεάνθρωπο Κύριο.
Η ζωή της Οσίας Μαρίας διέρχεται τρεις φάσεις που αποτελούν και τα τρία ουσιαστικά βήματα του μεταπτωτικού αμαρτωλού ανθρώπου προς την μετάνοια. Η πρώτη, είναι περίοδος της υποδουλώσεώς της στα πάθη της αμαρτίας, η δεύτερη η απόφασή της να επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους -οπότε αρχίζει μέσα της η καλή αλλοίωση- και η τρίτη είναι η καθαυτό φάση της μετάνοιας με την επακόλουθη αποξένωση της από τον κόσμο και την άσκηση της στην έρημο. Είναι ακριβώς τα τρία στάδια που διέρχεται ο Άσωτος υιός της ομώνυμης παραβολής. Δεν είναι φυσικά τυχαίο που η Αγία μας Εκκλησία τοποθέτησε την μεν παραβολή του Ασώτου, που αποτελεί την θεωρητική πλευρά της πορείας του ανθρώπου, από την αμαρτία στη μετάνοια, στην αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ενώ στο τέλος της, στην Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, παρουσιάζει το πρόσωπο εκείνο στο οποίο η μετάνοια έλαβε σάρκα και οστά. Την οσία Μαρία την Αιγυπτία.
Θα ήταν απλούστευση αλλά και αλλοίωση του πνεύματος της μετανοίας αν φανταστούμε ότι με την απόφαση της Οσίας Μαρίας για μετάνοια και με την ξένωση της από τον κόσμο αυτόματα απαλλάχθηκε και από κάθε προσβολή της αμαρτίας. Όσο ήταν στον κόσμο ζούσε παραδομένη στις ποικίλες απολαύσεις, αλλά και μετά την μεταστροφή της, ο διάβολος την πολεμά με την ανάμνηση των ηδονών, θέλοντας να την οδηγήσει πάλι πίσω στον δρόμο αυτό.
Αναφέρει χαρακτηριστικά η ίδια η Οσία στον Αββά Ζωσιμά: «Για δεκαεπτά χρόνια στην έρημο, αββά, όσες φορές έτρωγα ή προσπαθούσα να λάβω κάποια τροφή, επιθυμούσα τα κρέατα και τα ψάρια που έχει η Αίγυπτος. Επιθυμούσα το κρασί, που τόσο το αγαπούσα, γιατί έπινα πολύ κρασί όταν ζούσα στον κόσμο, ενώ εδώ, μην μπορώντας ούτε νερό καλά-καλά να γευθώ, φλεγόμουνα πολύ και δεν μπορούσα να υποφέρω την στέρηση. Μου ερχόταν και η παράλογη επιθυμία των ασέμνων τραγουδιών, που πάντοτε με τάραζε δυνατά και προσπαθούσε να με πείσει να τραγουδήσω πάλι τα τραγούδια των δαιμόνων που είχα μάθει. Αμέσως τότε κλαίγοντας και κτυπώντας το στήθος μου με τα χέρια, θύμιζα στον εαυτό μου την συμφωνία που έκανα καθώς έφευγα στην έρημο. Παρευρισκόμουνα νοερά μπροστά στην εικόνα της Παναγίας της Θεοτόκου, της αναδόχου μου και την παρακαλούσα με δάκρυα να διώξει τους λογισμούς, που βασάνιζαν την άθλια μου ψυχή. Όταν δε δάκρυζα πολλήν ώρα και κτυπούσα το στήθος μου, έβλεπα από παντού να λάμπει γύρω μου φως και από τότες, μετά την τρικυμία, βασίλευε ειρήνη μέσα μου".
Η Οσία μας δείχνει και τον δρόμο ώστε να μπορέσουμε με την σειρά μας να υπερβούμε την ηδονή αλλά και την οδύνη της αμαρτίας, καθώς είναι ξεκάθαρα ότι η ζωή της αμαρτίας και των απολαύσεων συνοδεύεται από πόνο, είτε αυτός είναι με την μορφή της σωματικής ασθένειας, είτε με την μορφή της συναισθηματική ανισορροπίας είτε με την απώλεια κάθε νοήματος στη ζωή.
Αξίζει να σταθούμε λίγο περισσότερο στα σημεία εκείνα που χαρακτηρίζουν την καινούρια ζωή της Οσίας Μαρίας, διότι μας διδάσκει έμπρακτα την αντιστροφή της αμαρτίας με την άσκηση. Έτσι η φιληδονία γίνεται εγκράτεια, όπως είπαμε παραπάνω, η φιλαυτία γίνεται ταπείνωση και αγάπη αληθινή και η φιλοδοξία γίνεται φωτισμός.
Η φιληδονία μας απομακρύνει από αυτή την γνήσια κοινωνία τόσο με τον Θεό όσο και με τους ανθρώπους και μας οδηγεί αναπόφευκτα στον θάνατο, τον σωματικό, τον πνευματικό, τον κοινωνικό, αλλά και τον αιώνιο. Φάρμακο και όπλο είναι η εγκράτεια και η άσκηση. Η εγκράτεια στην παράδοσή μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η στέρηση της ικανοποίησης των επιθυμιών μας, η στάση βίας έναντι του εγωισμού μας και του εαυτού μας, η συνειδητή προσπάθεια να βάλουμε τον Θεό πάνω από την ηδονή. Η εγκράτεια συνεπάγεται την νηστεία τροφών και παθών, την άρνηση της καταλαλιάς, την καλλιέργεια της αγάπης μέσα από την συγχωρητικότητα και την ελεημοσύνη, την πρόταξη του Θεού και της κοινωνίας μαζί Του ως του μόνου αληθινού νοήματος της ύπαρξής μας.
Η Οσία Μαρία έζησε επί έτη πολλά με τροφή της δυόμισι ψωμιά, που αγόρασε φεύγοντας για την έρημο, και άγρια χόρτα του Ιορδάνη. Στην ζωή μακριά από το Θεό απολάμβανε χωρίς μέτρο και χωρίς όριο την αμαρτία της φιληδονίας. Στην ζωή με το Χριστό απολάμβανε την ηδονή της κοινωνίας μαζί Του, η οποία είχε μεν πόνο λόγω των πειρασμών, αλλά ταυτόχρονα είχε και αυτή την ανεκλάλητη χαρά του να ζει κανείς ελεύθερα την αγάπη του Θεού, απόλαυση ασύγκριτη με οποιαδήποτε άλλη!
Η φιλαυτία, η αγάπη δηλαδή του ανθρώπου για τον εαυτό του, είναι κατά τους Πατέρες καθ’ εαυτήν, η αιτία της αμαρτίας. Ο εγωισμός και η φιλαυτία αποτελούν πληγές για τον άνθρωπο, κρατώντας τον στην κατάσταση την οποία τον βρήκε ο διάβολος στον διάλογο που προηγήθηκε της πτώσης. Ο άνθρωπος έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και καυχιέται γι' αυτό. Κραυγάζει για τα χαρίσματα που ο Θεός του έχει δώσει. Δεν ‘’πολυπλασιάζει’’ τα τάλαντά του μοιραζόμενός τα με τους άλλους, αλλά τα κρατά για τον εαυτό του, για την αυτάρκειά του και για την δική του ικανοποίηση. Λέγει η Οσία Μαρία «Με πολλές και διάφορες συμφορές και πειρασμούς αφόρητους πάλεψα, και από τότε μέχρι σήμερα η δύναμη του Θεού με διάφορους τρόπους διατήρησε την αμαρτωλή μου ψυχή και το ταπεινό μου σώμα. Γιατί μόνο με το να σκέπτομαι από ποια κακά με γλίτωσε ο Κύριος, είχα αδαπάνητη τροφή την ελπίδα της σωτηρίας μου. Εκπλήττομαι πώς μπόρεσε η θάλασσα να υποφέρει τις ασωτίες μου. Πώς δεν άνοιξε η γη το στόμα της για να με κατεβάσει στον Άδη ζωντανή, εμένα που παγίδευσα τόσες ψυχές. Αλλά, καθώς φαίνεται, ο Θεός ζητούσε την δική μου μετάνοια, γιατί δεν θέλει το θάνατο του αμαρτωλού, αλλά περιμένει μακρόθυμα, αναμένοντας την επιστροφή».
Ο λόγος της Αγίας μας αποδεικνύει ότι για να υπερβούμε την φιλαυτία και τον εγωισμό μας, την θεοποίηση του εαυτού μας, που τελικά μας οδηγεί στην απώλεια, χρειάζονται δύο παράγοντες: η προσωπική μας πάλη και η δύναμη του Θεού. Αυτό είναι και το νόημα της αρετής, δηλαδή το να προσπαθούμε εμείς και να μας χαριτώνει ο Θεός. Συναισθανόμενοι, πόσο ασήμαντοι και ελλιπείς είμαστε, αλλά και πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού. Η υπέρβαση δε της φιλαυτίας δεν σημαίνει απόρριψη του εαυτού μας ως εικόνος του Θεού. Η παραίτηση της Οσίας από τον κόσμο, αλλά και η αναζήτηση νοήματος στον αγώνα της ερήμου, δεν πήγασαν από την απαξίωση του εαυτού της, αλλά από την συναίσθηση του τι θέλει ο Θεός. Αυτή η συναίσθηση ας καθοδηγεί και τις δικές μας προσπάθειες, χωρίς να υποτιμούμε τα δώρα του Θεού, αλλά και χωρίς να καυχόμαστε γι' αυτά που μας δόθηκαν!
Το τρίτο και τελευταίο στοιχείο, που μας παρουσιάζει η Οσία Μαρία και το οποίο είναι μάλλον καρπός και αποτέλεσμα της μετανοίας είναι ο φωτισμός. Ο φωτισμός που κατά τους Πατέρας είναι το αποτέλεσμα της απαρνήσεως της κοσμικής φιλοδοξίας. Διηγείται λοιπόν Αγία: «Πάντοτε το νοερό μάτι της σκέψεώς μου ακατάπαυστα κατεύθυνα σε Αυτήν, την Υπεραγία Θεοτόκο, που εγγυήθηκε για μένα, ζητώντας να με βοηθήσει, που κινδύνευα μέσα στο πέλαγος της ερήμου. Και πράγματι την είχα βοηθό και συνεργάτη της μετανοίας μου. Δεν σηκωνόμουνα από τη γη κι αν ακόμη συνέβαινε να περνώ κι ολόκληρο εικοσιτετράωρο σ' αυτή τη στάση, μέχρις ότου με έλουζε με τη λάμψη του το γλυκύ εκείνο φως κι έδιωχνε τελείως τους λογισμούς που μ' ενοχλούσαν».
Είδαμε λοιπόν στο βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας την πνευματική παράδοση της Εκκλησίας μας και του τρόπου ζωής που αυτή προτείνει: του Θεανθρωποκεντρικού. Αυτή η πορεία πραγματώνεται μέσα από την μίμηση των Αγίων. Οι Άγιοι ήταν αυτοί που ξεκίνησαν από το αμαυρωμένο κατ' εικόνα και με την χάρη του Θεού το έφτασαν στο ‘καθ' ομοίωσιν’. Αυτή ήταν και η πορεία της Οσίας Μαρίας που με τον κατά Θεόν αγώνα της, μετέτρεψε τα πιο ισχυρά πάθη σε αγιότητα, προβάλλοντας μας πρότυπα μετανοίας.
Ας κλείσομε Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες και αγαπητοί αδελφοί τον λόγο μας για την φωτεινή μορφή της Αγίας Μητρός ημών της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, με την ευχή με την οποία κλείνει χαρακτηριστικά την διήγησή του για την Οσία Μαρία, ο βιογράφος της, Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων:
"Ο Θεός που πραγματοποίησε μεγάλα και θαυμαστά γεγονότα, που ανταμείβει με πολύ μεγάλες δωρεές όσους ελπίζουν σ' Αυτόν, ας μας αξιώσει να βρεθούμε και να ταχθούμε με το μέρος της Μαρίας, αυτής της μακαρίας, μαζί με όλους όσους Τον ευαρέστησαν ανά τους αιώνες με την θεωρία και την πράξη".
Αμήν.

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Σήμερα, Πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, η Εκκλησία μας τιμά την μνήμην της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Προβάλλει πρός όλους μας τη ζωή της σαν ένα πρότυπο και της αμαρτίας και της μετανοίας. Βεβαίως πολλοί σήμερα δεν θα είναι ικανοί να εννοήσουν τα μεγάλα μηνύματα, τα οποία εκπέμπει διά του βίου της η Μητέρα Εκκλησία. Ωστόσο προβαίνω στην ανάρτηση και αφήνω τα υπόλοιπα στη Χάρι του Θεού. Εκείνος ενεργεί μέσα μας το έργο της σωτηρίας της ψυχής μας.


ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ

Δωδεκαετής ούσα, διέλαθε της προσοχής των γονέων της, εγκατέλειψε την πατρικήν οικίαν και τους γονείς της, και απελθούσα εις Αλεξάνδρειαν, έζησε εκεί βίον άσωτον επί 17 έτη. Έπειτα, υπό περιεργείας κινουμένη, απήλθε μετά πολλών άλλων προσκυνητών εις Ιεροσόλυμα, ίνα παρευρεθή εις την του τιμίου Σταυρού Ύψωσιν, όπου επεδόθη εις πάν είδος ακολασίας και ατοπημάτων, πολλούς δε παρέσυρε εις την απωλείας τον βυθόν της αμαρτίας.
Θέλουσα να εισέλθει εις την Εκκλησίαν, την ημέραν κατά την οποίαν ημέραν υψούτο ο Σταυρός, ησθάνθη τρις και τετράκις δύναμιν τινα αόρατον, παρακωλύουσαν αυτήν της εισόδου, εν ω το μετ αυτής πλήθος του λαού ανεμποδίστως εισήρχετο.
Πληγείσα εις την καρδίαν εκ τούτου, απεφάσισεν, ίνα μεταβάλη ζωήν, και εξιλεώση τον Θεόν δια μετανοίας. Και ούτως υποστρέψασα πάλιν εις την Εκκλησίαν, εισήλθεν ευκόλως εις αυτήν. Προσκυνήσασα δε το τίμιον Ξύλον, ανεχώρησε την αυτήν ημέραν από της Ιερουσαλήμ, διέβη τον Ίορδάνην, εισήλθεν εις τα ενδότερα της ερήμου και έζησε εν αυτή 47 έτη ζωήν σκληροτάτην και υπέρ άνθρωπον, μόνη μόνω Θεώ προσευχομένη.
Περί δε τα τέλη της ζωής, συναντήσασα ερημίτη τινί, Ζωσιμά τό όνομα, και τον απ΄αρχής βίον αυτής διηγηθείσα, παρεκάλεσεν αυτόν, ίνα κομίση εις αυτήν τα άχραντα Μυστήρια προς κοινωνίαν, ό και εποίησεν εκείνος το ερχόμενον έτος κατά την Μεγάλην Πέμπτην.
Το δέ εφεξής έτος, επανελθών πάλιν ο Ζωσιμάς, εύρεν αυτήν νεκράν, επί της γης ηπλωμένην και γράμματα πλησίον αυτής, ταύτα λέγοντα: «Αββά Ζωσιμά, θάψον ώδε το σώμα της αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ΄ήν εκοινώνησα των αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού».
(Βλ το Συναξάρι της ημέρας, Τριώδιον)


ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Κύριε, αμαρτάνων ου παύομαι, φιλανθρωπίας αξιούμενος ου γινώσκω· νίκησόν μου την πώρωσιν, μόνε Αγαθέ και ελέησόν με».

ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ

Σε μια σειρά αναρτήσεων είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το Νόμο του Θεού και να δούμε τι ο Θεός ζητάει από τον άνθρωπο εν σχέσει πάντοτε με τα λεγόμενα «σαρκικά αμαρτήματα».
Είδαμε επίσης πόσο ο Θεός απεχθάνεται την αμαρτία, τόσο ώστε άλλοτε έρριψε νερό από τον Ουρανό και έπνιξε την ανθρωπότητα (κατακλυσμός του Νώε), άλλοτε δε έρριψε θειάφι και φωτιά από τον Ουρανό (Σόδομα και Γόμορρα) και κατέκαυσε τους ενόχους.
Πάντοτε υπήρχαν οι αφελείς, οι απρόσεκτοι, οι άπιστοι. Και σήμερα πολλοί χλευάζουν τις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης. Πολλοί χλευάζουν το Νόμο του Θεού.
Είδαμε επίσης σε το χάλι στο οποίο οδηγείται η Κοινωνία, όταν κυριαρχούν τα σαρκικά πάθη, όταν η απόλαυση της σαρκός γίνεται αυτοσκοπός στη ζωή μας.
Είδαμε τη δύναμη της αμαρτίας, αλλά και την αξία της μετάνοιας!
Τελικά ο άνθρωπος μπορεί να είναι δούλος των παθών και μάλιστα των παθών της ατιμίας ή δούλος του Θεού. Ως δούλος του Θεού ελευθερώνεται από τα πάθη του και οδηγείται στην αληθινή ευτυχία. Είναι η ευτυχία του να νοιώθεις το Θεό Πατέρα και να σε πλημμυρίζει η παρουσία Του.
Καλό Πάσχα, αγαπητοί μου φίλοι του Blog.
+ O ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Κυριακή, 13 Απριλίου 2008, Ε΄ των Νηστειών

Σάββατο 12 Απριλίου 2008

ΣΟΔΟΜΑ και ΓΟΜΟΡΡΑ, Post 4ον


Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ

Είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε εις τρεις συνεχόμενες αναρτήσεις τις θέσεις μας πάνω στο φλέγον ζήτημα του νομοσχεδίου περί της «ελεύθερης συμβίωσης», αλλά και την γνώμη της Εκκλησίας μας πάνω στο φλέγον ζήτημα των εκτός γάμου «φυσιολογικών» σαρκικών σχέσεων. Εν τω μεταξύ, έπειτα από την παρέμβαση της Εθνικής Επιτροπής για τα δικαιώματα του Ανθρώπου, έγινε σαφές πια ότι η καταληκτική επιδίωξη του νομοσχεδίου αυτού είναι η νομιμοποίηση των «μη φυσιολογικών» σαρκικών σχέσεων, δηλ. μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου. Άρα ολοταχώς οδεύουμε και τείνουμε να γίνουμε μια Κοινωνία, όπως περίπου ήσαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα.
Σαν κερασάκι στην τούρτα, ήλθε και η είδηση για κάποιον «άνδρα», ο οποίος είναι ήδη «έγκυος» και διάγει τον 5ο μήνα της .....κυήσεως. Τώρα πλέον τα πράγματα αποκτούν μια τραγική διάσταση.
Με αφορμή την τρέχουσα επικαιρότητα επεχείρησα μια ανθολογία από σχετικές ειδήσεις και σας παρουσιάζω σήμερα ειδήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας τώρα τελευταία.
Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι η κοινωνία μας σιγά-σιγά απομακρύνεται από το Θεό, περιφρονεί και καταπατεί τα ηθικά παραγγέλματα και εν ονόματι της ελευθερίας ο άνθρωπος υποδουλώνεται στα πάθη του. Διότι μακρυά από το Θεό δεν υπάρχει ελευθερία. Αληθινή ελευθερία είναι μόνο η υποταγή των παθών, μάλιστα δε των σαρκικών.
Θαυμάστε, αγαπητοί μου αναγνώστες, την κοινωνία των πολιτών, την οποία διαμορφώνουμε σήμερα και θα παραδώσουμε αύριο στα παιδιά μας.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Σάββατο 12 Απριλίου 2008, Ώρα 12.30 μ.μ.
----------------------------------------------------------------------
1. Το τέλος της παραδοσιακής οικογένειας
Κατακόρυφη αύξηση των γεννήσεων παιδιών εκτός γάμου την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη
Το 2007 στη Γαλλία, για πρώτη φορά, τα νεογέννητα εκτός γάμου ξεπέρασαν το 50% του συνόλου των γεννήσεων. ..........
Το ποσοστό γεννήσεων παιδιών εκτός γάμου στη Γηραιά Ήπειρο έχει εξαπλασιαστεί τα τελευταία 35 χρόνια, καθώς όλο και περισσότερα ζευγάρια προτιμούν την απλή συμβίωση…(βλ. Ο Κόσμος του Επενδυτή της 10ης. 02. 2008)

2. Τα ελληνόπουλα "Εραστές από τα..δώδεκα και χωρίς προφυλάξεις"
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Δωδεκάχρονοι εραστές, αλλά άνευ προφυλάξεων, τα Ελληνόπουλα. Ξεκινούν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα από την ηλικία των 12 χρόνων, αλλά σε ποσοστό 27% δεν εφαρμόζουν μέτρα αντισύλληψης…….
(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 17ης .03.2008)

3. Το σύμφωνο μειώνει την απόσταση από τον γάμο
Ο κ. Χατζηγάκης θεωρεί ότι η Ελληνική κοινωνία είναι ώριμη να δεχθεί την παρούσα στιγμή το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και γι’ αυτό το ανέσυρε από το συρτάρι, όπου το είχε «ξεχάσει» ο προκατοχός του κ. Αναστάσιος Παπαληγούρας……
(ΤΟ ΒΗΜΑ 09-03-2008)

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Η ΑΡΧΗ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 1983
…….Το πρώτο Λιθαράκι τέθηκε το 1983, όταν τροποποιήθηκε το άρθρο 1444 του Αστικού Κώδικα. Σύμφωνα με την νέα διατύπωση του άρθρου, το δικαίωμα διατροφής χάνει μόνον ο διαζευγμένος σύζυγος που ξαναπαντρεύεται, αλλά και εκείνος που ζει με κάποιον υπό καθεστώς ελεύθερης ένωσης!…….
(ΤΟ ΒΗΜΑ 09-03-2008)

4.«Το σύμφωνο να επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια».

Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου υποδεικνύει στην Κυβέρνηση, ότι ο αποκλεισμός από το νομοσχέδιο ζευγαριών του ιδίου φύλλου αποτελεί δυσμενή διάκριση σε βάρος τους, η οποία είναι αντίθετη σε διεθνείς συνθήκες.
Την επέκταση των ρυθμίσεων για το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης και στα ζευγάρια του ιδίου φύλλου υποδεικνύει στην Κυβέρ-νηση η Εθνική Επιτροπή για τα δικαιώματα του ανθρώπου που αποτελεί συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας σε θέματα σεβασμού και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων…………..
(Έτσι, ενώ η Κυβέρνηση δέχεται την πίεση Εκκλησίας και κάποιων βουλευτικών και δικαστικών κύκλων για να μην προωθήσει το νομοσχέδιο, ο υπουργός Δικαιοσύνης δέχεται κριτική από την άλλη πλευρά, στη λογική ότι οι ρυθμίσεις του είναι άτολμες, προσβάλλοντας την αρχή της ισότητας

(ΕΘΝΟΣ της 27ης .03. 2008)


5.Το πάρκο των εραστών
Το σεξ δημοσίως θα μπορούν να απολαμβάνουν ελεύθερα στο Άμστερνταμ.

Από το επόμενο φθινόπωρο, όσοι βρίσκονται στο Άμστερνταμ, θα μπορούν να απολαμβάνουν ελεύθερα τις χαρές του έρωτα στο πάρκο Βόντελ. Τη σχετική απόφαση πήρε ο Δήμος της Ολλανδικής πρωτεύουσας........ (ΤΑ ΝΕΑ της 13ης . 03.2008)

6. Ποινικά Κολάσιμη η αιμομιξία ανάμεσα σε 2 αδέλφια
...... Ο Πάτρικ Σ. είχε δοθεί για υιοθεσία όταν ήταν 4 ετών και γνώρισε τη βιολογική του μητέρα για πρώτη φορά το 2000. Τότε γνώρισε και την αδερφή του και μέσα σε οκτώ χρόνια απέκτησαν τα τέσσερα παιδιά τους.
Σημειώνεται ότι η Σούζαν Κ. η αδερφή του και η μητέρα των παιδιών του Πάτρικ Σ., .... διανύει την τρίτη δεκαετία της ζωής της......
(ΕΘΝΟΣ της 14ης . 03.2008)

7. Το «pretty woman” τελείωσε άδοξα για τον Κυβερ-νήτη της Νέας Υόρκης

Τα όνειρα του κυβερνήτη της Νέας Υόρκης.... έφθαναν ως το Λευκό Οίκο προτού καταποντιστούν στην αγκαλιά του πληρωμένου έρωτα.

Tο “ Pretty woman “ τέλειωσε άδοξα για τον Έλιοτ Σπίτζερ
Ο φέρελπις πολιτικός ακούμπησε ως και 80.000 δολάριο στα πόδια της Κρίστεν και των συναδέλφων της. (ΤΟ ΒΗΜΑ της 16ης. 03.2008)


8. "ΡΟΖ" ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.....MADE IN USA
«Απατούσα τη σύζυγο μου», ομολογεί και ο νέος Κυβερνήτης της Ν. Υόρκης

Το ένα μετά το άλλο αποκαλύπτονται τά ροζ σκάνδαλα, που αμαυρώνουν την εικόνα των Αμερικανών πολιτικών, εν όψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου, αποκαλύπτοντας, σε μέγιστο βαθμό την υποκρισία που τους χαρακτηρίζει.
Η απατημένη πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ, που διεκδικεί το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών, Χίλαρι Κλίντον, ο "κύριος κάθαρση" Έλιοτ Σπίτσερ, πρώην κυβερνήτης της της Νέας Υόρκης, που τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν ο "πελάτης με το νούμερο 9" των υπηρεσιών συνοδών πολυτελείας, αλλά και ο μαύρος και τυφλός διάδοχος του, Ντέιβιντ Πάτερσον, που παραδέχθηκε αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ότι διατηρούσε επί σειρά ετών εξωσυζυγική σχέση..........
Η πουριτανική αμερικανική κοινωνία εμφανίζεται συγκλονισμένη από τά σεξουαλικά σκάνδαλα που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας και τα ΜΜΕ δεν προλαβαίνουν να αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές απόο τηήν προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών...( ΤΑ ΝΕΑ της 19ης .03. 2008)


9. ΣΥΝ-φωνία για τους γάμους ομοφυλοφίλων
Δήμαρχοι του ΣΥΝ θα παντρέψουν τα πρώτα ζευγάρια .
Στην τελική ευθεία βρίσκονται οι προετοιμασίες για την τέλεση των πρώτων τριών πολιτικών γάμων μεταξύ ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα.
Στη συνάντηση που είχε η Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας (ΟΛΚΕ) με τον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συνασπισμού αποφασίστηκε να προχωρήσουν άμεσα οι διαδικασίες για την τέλεση πολιτικού γάμου σε δήμους όπου οι δήμαρχοι ανήκουν στον Συνασπισμό και όπου η Κουμουνδούρου ελέγχει τη δημαρχία χωρίς να έχει συνεργαστεί με άλλα κόμματα……(ΤΑ ΝΕΑ 21-03-08)

10. Σε έξαρση τα αφροδίσια
Έρευνα σε έφηβες Αμερικανίδες.
Η πρώτη εθνική μελέτη στις Η.Π.Α. για τέσσερα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα μεταξύ κοριτσιών και νέων γυναικών διαπίστωσε ότι μία στις τέσσερις έχει μολυνθεί με τουλάχιστον μία από τις ασθένειες, ανακοίνωσαν αξιωματούχοι για τηήν φροντίδα της δημόσια υγείας.........
Υψηλού κινδύνου
«Κάθε χρόνο υπολογίζεται ότι περίπου 19 εκατομμύρια νέες σεξουαλικώς μεταδιδόμενες μολύνσεις συμβαίνουν μεταξύ όλων των ομάδων ηλικιών στις Η.Π.Α. Υψηλές συχνότητες σεξουαλικώς μεταδιδόμενων μολύνσεων μεταξύ νέων γυναικών, ιδιαιτέρως νέων Αφροαμερικανίδων γυναικών, είναι ξεκάθαρα σημάδια ότι πρέπει να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε τρόπους για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε αυτές τις γυναίκες, οι οποίες βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο», είπε ο διευθυντής του "Κέντρου για την πρόληψη των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων". (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 23ης .-03.- 2008)

11. ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΛΟΥ, «Άνδρας» στις ΗΠΑ λέει ότι είναι 5 μηνών έγκυος!
Απίστευτο κι όμως αληθινό. Ένας « άνδρας» από το Όρεγκον των ΗΠΑ υποστηρίζει ότι είναι πέντε μηνών έγκυος και διεκδικεί επισήμως το δικαίωμα της αναπαραγωγής.
Ο Τόμας Μπίτι είχε γεννηθεί γυναίκα, όμως αποφάσισε να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλλου.
Στη συνέχεια παντρεύτηκε τη γυναίκα του, με την οποία προσπαθούσαν επί πολλά χρόνια να αποκτήσουν παιδί.
Ύστερα από πολλές προσπάθειες της γυναίκας του αποφάσισε να προσπαθήσει ό ίδιος , αφού τα εσωτερικά γεννητικά όργανα παρέμεινα ανέπαφα . ....
Για να μείνει λοιπόν έγκυος ό Μπίτι, σταμάτησε να κάνει ενέσεις τεστοστερόνης και ύστερα από τέσσερις μήνες το σώμα του αυτορυθμίστηκε.
Οι γιατροί στους οποίους απευθυνόταν αρνούνταν να τον βοηθήσουν να κάνει τεχνητή γονιμοποίηση.
Ύστερα από ένα χρόνο και αφού πέρασε από εννέα διαφορετικούς γιατρούς, κατάφερε τελικά να μείνει έγκυος και μάλιστα χωρίς την χρήση φαρμάκων.
Όμως ο Τόμας Μπίτι δεν κατάφερε να έχει ένα φυσιολογικό τοκετό.
Δεν το έβαλε κάτω και ξαναπροσπάθησε, αυτή τη φορά με επιτυχία!
Έτσι τώρα ο Τόμας και η γυναίκα του είναι περιμένουν μωρό και είναι πραγματικά ενθουσιασμένοι, όπως δηλώνουν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
(ΕΘΝΟΣ της 27ης.03. 2008)

12. Το αχαλίνωτο σεξ έχει και παρενέργειες, που θίγουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

α) Σκάνδαλα με Στρίπ- τήζ, ναρκωτικά και δημόσιο χρήμα στις ΗΠΑ.
Καταγγελίες για ψευδορκία απαηγγέλθηκαν κατά του Δημοκρα-τικού Δημάρχου του Ντητρόιτ Κουάμε Κιλπάτρικ, σχετικώς με τον δεσμό του με την πρώην προσωπάρχη του και για την απόλυση αστυνομικών, οι οποίοι ερευνούσαν την υπόθεση ενός πονηρού ραντεβού στο γραφείο του……… Η υπεύθυνος της Εισαγγελίας της Κομητείας Ουαίην Κίμ Ουώρθυ, εδήλωσε σχετικά: « Δεν πρόκειται για μία έρευνα που εστιάζεται σε ένα ψεματάκι για μία σεξουαλική υπόθεση. Η έρευνά μας απέδειξε σαφώς πώς χρησιμοποιήθηκε δημόσιο χρήμα, κατεστράφησαν ζωές, το δικαστικό σύστημα γελοιοποιήθηκε και η εμπιστοσύνη του κόσμου ισοπεδώθηκε» …………………….. (ΕΣΤΙΑ της 28ης .03. 2008)

β) Σκάνδαλο και με τον Δήμαρχο του Λονδίνου:
Ο Δήμαρχος του Λονδίνου, Κεν Λίβινγκστοουν, ο οποίος διεκδικεί Τρίτη θητεία, απεκάλυψε ότι εκτός από τα δύο παιδιά, που έχει με την σύντροφό του Έμμα Μπίλ, έχει άλλα τρία! Συγκεκριμένως έχει δύο κορίτσια από άλλη γυναίκα και έναν γυιό από μία τρίτη! ......
(ΕΣΤΙΑ, 05.04.2008)
γ) Άρτος και σεξ......Εκεί κατάντησαν τα δελτία ειδήσεων.

Θα ΄μασταν οι τελευταίοι που θα υποστηρίζαμε ότι οι αθλιότητες του……εντιμότατου κ. Χ.... δεν έχουν θέση σε ένα δελτίο ειδήσεων και στερούνται δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος, όταν μάλιστα η ραγδαία ανέλιξή του οφειλόταν στην ιδιότητα του πρωθυπουργικού φίλου. Όμως δεν πρέπει να μονοπωλούν τη ζωή της Χώρας και μάλιστα επί 17 μέρες τώρα . Λες και δεν υπάρχει άλλο θέμα…………………………………
Η Ελλάδα δεν είναι αυτή που παρουσιάζουν. Και φυσικά δεν είναι …..δελτία ειδήσεων. Δεν είναι ενημέρωση αυτή που δίνουν ταά ενημερωτικά κανάλια. Είναι απλώς η ενημέρωση που θέλουν, που εξυπηρετεί ταά συμφέροντα. Είναι η ενημέρωση των «νταβατζήδων», που θέλουν να κυβερνήσουν. ........... Φτάνει πια! (ΤΟ ΠΑΡΟΝ της 06ης .-01.- 2008)
ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

13. Η ελεύθερη συμβίωση στη Βρεταννία.
Στο χαμηλότερο επίπεδο από το ....1862 έπεσε το ποσοστό των γάμων στην Βρεταννία. Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία το συνέκρινε με το 1862, διότι μόλις τότε άρχισαν να τηρούνται στοιχεία. Κατά τα στοιχεία ο αριθμός των ανύπανδρων ενηλίκων αυξήθηκε στην Αγγλία και την Ουαλία το 2006, ενώ μειώθηκε ο αριθμός αυτών που επέλεξαν τον γάμο. Το 2006 έγιναν 236.980 γάμοι, 4% λιγώτεροι από το 2005. Ήταν ο μικρότερος αριθμός από το 1895, όταν είχαν γίνει 228.204 γάμοι!
(ΕΣΤΙΑ της 28ης .03.2008)
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α
Η δουλεία των παθών είναι η πιό στιγνή μορφή σκλαβιάς. Είναι αδυσώπητη και εξευτελίζει τον άνθρωπο. Η αμαρτία με το δέλεαρ μιάς πρόσκαιρης απόλαυσης, βυθίζει τον σκλάβο της σε μιά κόλαση. Είναι ηκόλαση των παθών!
Από την τυραννεία της αμαρτίας μας απαλλάσσει ο Χριστός.
Τα συμπεράσματα τώρα πια είναι δικά σας.

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ.
Ας κάνουμε και πάλι ένα μικρό διάλειμμα. Τα εθνικά μας θέματα δεν μπορούν να περιμένουν! Σας παρουσιάζω ένα Ανακοινωθέν και μια ανάρτηση από άλλο ιστότοπο.

Π Ρ Ο Σ Χ Ω Μ Ε Ν !

Ούτε να επιβεβαιώσουμε, αλλά ούτε και να διαψεύσουμε μπορούμε την είδηση! Φαίνεται απίστευτη. Πλην όμως η πηγή είναι αξιόπιστη. Την καταγγελία κάμνει Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ με δελτίο Τύπου της 6ης Απριλίου. Εάν αληθεύει η καταγγελία, τότε προβάλλει το ερώτημα: στο Βουκουρέστι όλοι έπαιξαν ένα θέατρο; Θα το δείξει ο χρόνος. Περισσότερα μπορείτε να δείτε στη διαύθυνση: http: Τα συμπεράσματα δικά σας.
+ Ο ΚΑΛAΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
09 Απριλίου 2008, Ώρα 10.30' μ.μ.

΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄








ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
6/4/2008 μ.Χ.
ΠΙΣΩΠΛΑΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ «ΣΑΕ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
«ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΒΑΦΤΙΖΕΙ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
Η ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΤΑΜΒΑΚΗ ΣΤΟΝ ΞΕΝΟ ΤΥΠΟ!
ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΔΗΜΟ
ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ «ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ»


ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΤΑΜΒΑΚΗ ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΤΥΠΟ, ΚΡΥΒΟΤΑΝ Η ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ ΝΟΘΕΙΑ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ!!!

Όπως είναι γνωστό το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) προχώρησε ανήμερα της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στου Βουκουρέστι (2 Απριλίου 2008), σε ολοσέλιδες καταχωρήσεις σε όλο το Διεθνή Τύπο, σχετικά με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Η καταχώρηση έγινε σε τρεις γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά, ανάλογα με την χώρα. Έτσι η καταχώρηση δημοσιεύτηκε σε μεγάλες εφημερίδες χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, όπως FINANCIAL TIMES Global, INTERNATIONAL HERALD TRIBUNE Worldwide, LE MONDE, LE FIGARO, FRANKFURT ALLGEMEINE ZEITUNG, HANDELSBLATT, ZIUA (Βουκουρέστι), THE TIMES (UK), NEW YORK TIMES, WASHINGTON POST, στην αφρόκρεμα δηλαδή του ξένου τύπου!

Η πρώτη δε εντύπωση ήταν θετική, επειδή στην καταχώρηση περιλαμβανόταν η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ, που είχε αποκαλύψει η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ με Ανακοίνωση Τύπου στις 5 Φεβρουαρίου 2008 (δείτε εδώ http://www.noiazomai.net/xartisnteltsef.html ) ύστε-ρα από δημοσιογραφική έρευνα του Δικτύου http://www.noiazomai.net/ .
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ εκείνη έκανε από τότε το γύρο του κόσμου, μπήκε στις διπλωματικές αποστολές, χρησιμοποιήθηκε σε ενημερώσεις ξένων πολιτικών και δημοσιογράφων και αποτέλεσε το ισχυρότερο ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ της Ελληνικής Διπλωματίας για την αλυτρωτική προπαγάνδα και τις μη φιλικές και μη συμμαχικές διαθέσεις των Σκοπίων!!!

Όταν όμως ευαίσθητοι Έλληνες Δημοσιογράφοι του Εξωτερικού μετέφρασαν αργότερα τα ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ της καταχώρησης, έμειναν άναυδοι και δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους!!! Διότι στην καταχώρηση του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού γινόταν λόγος όχι για υπεράσπιση του Ονόματος Μακεδονία, αλλά για εκχώρηση του με ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ!!! Με προτεινόμενο μάλιστα το «ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!!!

Ιδού το απαράδεκτο κείμενο και παρακάτω η μετάφρασή του:

«Γιατί η Ελλάδα ευνοεί μια σύνθετη ονομασία ;
Η Ελλάδα αντίθετα από τη FYROM έχει κάνει μεγάλα βήματα προς τη λύση του προβλήματος της ονομασίας, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και έκανε τον περισσότερο από το μισό δρόμο για την εξεύρεση λύσης. Έχει καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από το 1995 και έχει δείξει προθυμία να εξετάσει ένα σύνθετο όνομα όπως «Βόρεια Μακεδονία» που εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία» αλλά συνοδεύεται από ένα επίθετο για να διακρίνεται από το ελληνικό γεωγραφικό διαμέρισμα που έχει το ίδιο όνομα. Αυτό είναι λογικό και δίκαιο και για τις δύο πλευρές. Μια λύση όπου κερδίζουν όλοι»!!!
Το παραπάνω κείμενο που καταχωρήθηκε σε τόσες Ξένες Εφημερίδες αποτελεί ένα απίστευτο και πρωτοφανές «πραξικόπημα» κατά της θέλησης του Απόδημου Ελληνισμού και πισώπλατη μαχαιριά κατά της ίδιας της Μακεδονίας μας, της οποίας το ιερό Όνομα εκχωρεί ΔΙΕΘΝΩΣ και γραπτώς με ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ!!! Θέση που καταδικάζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνισμού Παγκοσμίως, ο οποίος με νέα Συλλαλητήρια και Εκδηλώσεις, Ψηφίσματα, Επιστολές και Διαμαρτυρίες σε ολόκληρο τον κόσμο διατυμπανίζει την μία και μόνη πάγια εθνική θέση περί «ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΥΠΟ ΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗ Ή ΓΡΑΦΗ»!!!

Επί της θέσεως αυτής άλλωστε αποφάσισε η ίδια η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με τους Τρεις απαράβατους Όρους αναγνώρισης (συνταγματικό όνομα, σύμβολα, μη μεταβολή συνόρων)!!!
Επί της θέσεως αυτής απεφάνθη στο παρελθόν το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, χαράζοντας αμετάκλητα την πάγια ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ!!!
Επί της θέσεως αυτής επεβλήθη το Εμπάργκο που υποχρέωσε τελικά τα Σκόπια να αλλάξουν το Ελληνικό Σύμβολο του Ήλιου της Βεργίνας και να συνυπογράψουν την Αλλαγή του Συνταγματικού τους Ονόματος μέσα από συνομιλίες, υπό τον ΟΗΕ!!!

Αλλά αυτή ήταν και είναι η πάγια θέση και του Απόδημου Ελληνισμού, όπως επιβεβαιώνει σε πρόσφατη επιστολή του, στις 25 Φεβρουαρίου 2008, προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ο ευαίσθητος Περιφερειάρχης του ΣΑΕ ΗΠΑ κ. Θ. Σπυρόπουλος, επαναλαμβάνοντας την αταλάντευτη θέση για μη αποδοχή του όρου «Μακεδονία» στο τελικό όνομα των Σκοπίων:


Δευτέρα, 25 Φεβρουαρίου 2008
«Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε,

Εν όψει των κρίσιμων διαπραγματεύσεων για το θέμα της ονομασίας της π.Γ.Δ.Μ και
της προοπτικής ένταξής της στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. οφείλουμε να σας καταθέσουμε
τις θέσεις της Παμμακεδονικής Ένωσης Αμερικής, μέλους του Σ.Α.Ε. Η.Π.Α., τις οποίες
υιοθετούμε και εκφράζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνισμού της Αμερικής.
Οι πάγιες θέσεις αυτές της Παμμακεδονικής έχουν κατ’ επανάληψη επικυρωθεί από
περιφερειακές και παγκόσμιες συνελεύσεις του Σ.Α.Ε.
Δηλώνουμε ότι επιθυμούμε την ευημερία, πρόοδο και ανάπτυξη των Σκοπιανών και
προωθούμε τη φιλία και συνεργασία των δύο λαών. Ωστόσο, είναι αταλάντευτη η απόφασή μας:
•να μην αποδεχθούμε την ύπαρξη του όρου «Μακεδονία» στο τελικό όνομα της
π.Γ.Δ.Μ.
•να υπερασπιστούμε την πολιτιστική μας κληρονομιά και να αντισταθούμε σε κάθε
απόπειρα παραχάραξης της ιστορίας μας και σφετερισμού των συμβόλων μας
•να μην γίνουμε συνεργοί στην αυτοϋπονόμευση της ιστορική μας αυτοσυνειδησίας και
Ταυτότητας»!!!

Αντί λοιπόν της εθνικής θέσης περί τελείας αφαίρεσης του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» από τα Σκόπια, επιχειρείται τον τελευταίο καιρό η διατήρηση του «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» με παραπλανητικά τεχνάσματα και ευτελείς προσδιορισμούς, που καμία σοβαρή χώρα του κόσμου δεν θα πρότεινε ποτέ στο γείτονά της, πολύ περισσότερο εάν είχε το μοναδικό προνόμιο να είναι η μάνα του Αλεξάνδρου, του Αριστοτέλη, του Αγίου Δημητρίου! Η μία και μοναδική, δοξασμένη και ολόχρυση ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!

Σύμφωνα δε με πληροφορίες, ο Πρόεδρος του ΣΑΕ, προχώρησε μόνος του στην καταχώρηση, χωρίς να ενημερώσει κανέναν άλλο Περιφερειάρχη του ΣΑΕ, πράγμα που εάν επαληθευτεί τις προσεχείς ώρες, σε συνδυασμό με το απαράδεκτο και προβοκατόρικο κείμενο περί «Σύνθετης Ονομασίας» και «Βόρειας Μακεδονίας» που αποτελεί πισώπλατη μαχαιριά κατά της Μακεδονίας και του Εθνικού Αγώνα του Παγκόσμιου Ελληνισμού, ΘΕΤΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΜΕΓΑ ΘΕΜΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΑΕ!!!

Από την άλλη μεριά, πρέπει να απαντηθούν άμεσα και πολλά κρίσιμα ερωτήματα:
ΠΟΙΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΤΗ ΜΑΚΕΤΑ; Στην Αλεξάνδρεια έγινε ή στην Αθήνα;
ΠΟΙΟΣ έδωσε ή έγραψε το άθλιο ΚΕΙΜΕΝΟ; Ο ίδιος ή το Υπ. Εξωτερικών;
ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΕΚΛΕΙΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΞΕΝΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ; Ονόματα, εταιρείες, εντολές καταχώρησης, αντίγραφα, υπογραφές;
ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΣΕ ΑΥΤΗ Η «ΣΥΝΘΕΤΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ» ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΔΟΘΗΚΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ;

√ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
3.500.000 ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Θεσσαλονίκη, Μακεδονία 6 Απριλίου* 2008 μ.Χ.
ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟ 1941
* 6η Απριλίου 1941: Ημέρα μνήμης της άνανδρης Εισβολής των Χιτλερικών Στρατευμάτων στη Μακεδονία και Θράκη και κατόπιν (19 Απριλίου) των Βουλγαρικών, που ακολούθησαν εκ του ασφαλούς τις δυνάμεις των Ναζί, χωρίς να δώσουν μάχη... Υπενθυμίζεται ότι η Βουλγαρία όχι απλώς έθεσε τότε υπό στρατιωτική κατοχή την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη πλην Έβρου, αλλά «προσάρτησε» αυθαίρετα και παράνομα τις ελληνικές περιοχές, δημιουργώντας τη «Μεγάλη Βουλγαρία»…
Τότε ο Μακεδονικός Ελληνισμός πέρασε τις χειρότερες ημέρες της πρόσφατης ιστορίας του! Διώξεις, τρομοκρατίες, φυλακίσεις, εκτοπίσεις, εκτελέσεις, όπως 3.000 Μακεδόνων στην περιοχή Δράμας (Δράμα, Δοξάτο, Νικηφόρος, Πλατανιά, Πλατανόβρυση, Παλιάμπελα, Τερψιθέα, Κύργια, Χωριστή, Κ. Νευροκόπι, Μεγαλόκαμπος, Αλιστράτη, Προσωτσάνη, Κοκκινόγεια κ.α. στις 28-29 Σεπτεμβρίου 1941), προσπάθεια εκβουλγαρισμού των Μακεδόνων, διωγμοί, κατάσχεση χωραφιών, εγκατάσταση βουλγάρων αποίκων, απαγόρευση της ελληνικής γλώσσας, βίαιη αλλαγή ελληνικών επωνύμων, οδών, πλατειών και τροποποίηση ονομάτων Αγίων σε -εφ, -ωφ, κατάργηση της ελληνικής ταυτότητας και χορήγηση βουλγαρικής, απαγόρευση της Θ. Λειτουργίας στα Ελληνικά, χτίσιμο ακόμα και των παραθύρων των κατεχομένων ελληνικών σχολείων που κοιτούσαν προς Νότο… Για να ξεχαστεί η Ελλάδα…
Αλλά η Μακεδονία είναι Ελλάδα και με τίποτα δεν παράδωσε, ούτε θα παραδώσει το ιερό και καταματωμένο, μαρτυρικό Όνομά της!
Η φρικτή Βουλγαρική κατοχή 1941 – 1944 στην Α. Μακεδονία και Θράκη, άφησε πίσω της 23.000 - 50.000 νεκρούς και 200.000 Έλληνες πρόσφυγες μέσα στην ίδια την τριπλά σκλαβωμένη Ελλάδα μας… Και έναν ΟΡΚΟ: ΝΑ ΜΗΝ ΔΩΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΟ ΙΕΡΟ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ & ΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ & ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ!!!
----------------------------------------------------------
KAI ΝΕΩΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ!
Από τό PRESS_GR.blogspot.com μεταφέρω στην αγάπη σας ἐνα κείμενο, χωρίς δικά μου σχόλια. Αναφέρεται σε μια τηλεοπτικη συζήτηση και στη στάση συγκεκριμένου λειτουργού της ενημερώσεως. Για την ενημέρωση παντός ενδιαφερομένου.
Τρίτη, Απρίλιος 08, 2008
Δημοσιογράφοι ανιστόρητοι ή κάτι άλλο;
Από τον Λάκη Προλήρη
Χθες 7/4 βράδυ έλαβε χώρα «συζήτηση» για το Μακεδονικό με το μεγάλο Έλληνα δημοσιογράφο Πρετεντέρη. Καλεσμένοι οι γνωστοί. Κάποια στιγμή, κι ενώ ο Παπαθεμελής προσπαθεί να βάλει πάνω από τρεις λέξεις στη σειρά χωρίς διακοπή, πετάγεται ο Πρετεντέρης με ύφος απορημένου, λογικώς σκεπτόμενου, πολιτισμένου, politically correct, πραγματιστή τεχνοκράτη και λέει: -Μα κι εμείς το 1830 αυτοπροσδιοριστήκαμε ως Έλληνες. Δεν μας είπε κανείς τίποτα. Αυτό επιλέξαμε.
Παπαθεμελής: Και οι κάτοικοι πως θα λέγονται; Βορειομακεδόνες; Μακεδόνες θα λέγονται.
Πρετεντέρης: Και λοιπόν; Δικαίωμά τους αφού αυτό θέλουν….
Μετά από λίγα λεπτά έχει σύνδεση με Θεσσαλονίκη και κάποιον μάλλον αριστερό ο οποίος επίσης υποστηρίζει ότι είναι δικαίωμά τους να αυτοπροσδιορίζονται όπως θέλουν και εμείς βάσει της ενδιάμεσης συμφωνίας πρέπει να υποστηρίξουμε την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ, που όμως πρέπει να διαλυθεί.
Ο Πρετεντέρης διακόπτει, αυτή τη φορά όμως με μειδίαμα, ύφος ανθρώπου που απευθύνεται σε γραφικό, εκτός πραγματικότητος ανθρωπάκο: Δηλαδή εσείς είστε εναντίον του βέτο;
Αυτός δεν απαντά ευθέως, και σε λίγα δευτερόλεπτα τον ξαναρωτάει, αυτός πάλι δεν απαντά σαφώς και ρωτάει τρίτη φορά, πάντα με το ύφος ότι συνέλαβε συνομιλητή να ξεστομίζει μεγαλειώδη κοτσάνα. Ο Θεσσαλονικιός λοιπόν λέει: Ακριβώς.
Υπερήφανος τώρα ότι τον έβγαλε εκτός μάχης, αυτόν που αμφισβητεί τη μεγάλη εθνική νίκη, πάντα με το ειρωνικό χαμόγελο του νικητή, γυρίζει αργά προς την ομήγυρη και λέει συνωμοτικά: Αυτή είναι μία ενδιαφέρουσα άποψη, δεν είναι κακό να καταγραφεί …

Μεταφορά από τo PRESS-GR.blogspot.com, 09.04.2008

Σάββατο 5 Απριλίου 2008

ΣΟΔΟΜΑ και ΓΟΜΟΡΡΑ- Post No 3

"Ου μοιχεύσεις" , η 6η ΕΝΤΟΛΗ

Και τώρα, αγαπητοί μου φίλοι, ας μελετήσουμε ένα Πατερικό κείμενο, που αναφέρεται στην 6η εντολή «ου μοιχεύσεις» και την αναλύει. Είναι το κείμενο του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του οποίου η μνήμη τιμάται εξαιρέτως κατά την 2α Κυριακή των Νηστειών.
Ο άγιος Γρηγόριος έζησε κατά τον 14ο αιώνα. Έτσι τώρα οι καλής προαιρέσεως αναγνώστες μας μπορούν να διαπιστώσουν, ότι η ηθική διδασκαλία της Εκκλησίας μας διαχρονικά είναι η αυτή και δεν επιδέχεται αλλοιώσεις. Η χριστιανική Ηθική δεν μετασχηματίζεται με την πάροδο του χρόνου. Δεν προσαρμόζεται στις συνήθειες ή τις απαιτήσεις της Κοινωνίας. Η Κοινωνία καλείται να ασπασθή και να εφαρμόση τις διατάξεις της, ώστε να είναι κοινωνία ανθρώπων. Ανθρώπων και όχι κτηνών, όπως ο ξενοδόχος πατέρας που εξέδιδε τα παιδιά του ή νοίκιαζε τα δωμάτια του ξενοδοχείου του με αντάλλαγμα τα παιδάκια των πελατών του ξενοδοχείου του, στα οποία ασχημονούσε. Η Κοινωνία είναι κοινωνία ανθρώπων ή μη ανθρώπων! Όταν τα πάθη της σαρκός κυριαρχήσουν στον άνθρωπο, τότε αυτός μεταβάλλεται σε κτήνος. Ασχημονεί ακόμη και σε ένα νεκρό σώμα.....
Ό, τι λοιπόν εθεωρείτο ΗΘΙΚΟ κατά τον 14ο αιώνα, πού έζησε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, είναι και σήμερα ΗΘΙΚΟ και αντιστρόφως. Ίσως αυτό να μη βολεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, πλήνόμως ο Χριστός μας είναι «ο Αυτός και χθες και σήμερον και εις τούς αιώνας».
Απολαύστε λοιπόν το κείμενο και στοχαστείτε πάνω σ’ αυτό.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
06 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2008
----------------------------------------------------------------------
6. Ου μοιχεύσεις.
Να μην πορνεύσεις, για να μην καταντήσεις να γίνεις από μέλος Χριστού μέλος πόρνης, και (έτσι) αποκοπείς από το θείο σώμα (σαν σάπιο μέλος) και χάσεις την Θεία κληρονομιά και ριχθείς στην γέενα (του πυρός). Γιατί (όπως λέει ο νόμος) εάν η θυγατέρα ιερέως που συλληφθεί να πορνεύεται, υπομένει την τιμωρία τον θάνατο δια πυράς, επειδή (με την πράξη της) τον πατέρα (της) ντρόπιασε, πόσο μεγαλύτερη τιμωρία αξίζει όποιος τέτοια βρωμιά κάνει στο σώμα του Χριστού; Συ μεν λοιπόν, αν μπορείς, εφάρμοσε (στην ζωή σου) την παρθενία, για να μπορέσεις να αφιερωθείς εξ ολοκλήρου στον Θεό και με τέλεια αγάπη σε Αυτόν να προσκολληθείς, μένοντας κοντά Του σε όλη σου την ζωή και φροντίζοντας αποκλειστικά πάντοτε (να κάνεις) ότι αρέσει στον Κύριο, και (έτσι) από τώρα εξασφαλίζοντας την μέλλουσα ζωή και ζώντας κάτω στην γη σαν Άγγελος Θεού. Γιατί αυτών (δηλαδή των Αγγέλων) γνώρισμα είναι η παρθενία, και γίνεται όμοιος με αυτούς, -αν και έχει σώμα- όσο τούτο είναι δυνατόν, όποιος ακολουθεί την παρθενία...

Αν πάλι προτιμήσεις να ακολουθήσεις την (κατά Χριστόν) παρθενική ζωή και δεν έχεις δώσει τέτοια υπόσχεση στον Θεό, τότε σου επιτρέπεται να πάρεις μία γυναίκα σύμφωνα με τον νόμο του Κυρίου, και μόνο με αυτήν να κατοικείς και να μην την θεωρείς σαν δικό σου σκεύος προς σκοπό αγιασμού, απέχοντας με όλη σου την δύναμη από ξένες γυναίκες. Θα μπορέσεις δε τελείως να αποφεύγεις αυτές, αν προσέξεις τις άκαιρες (και ψυχικά επικίνδυνες) συναντήσεις και συζητήσεις μαζί τους, και (φρόντιζε) να μην σου αρέσουν τα πορνικά λόγια και ακούσματα, και να διώχνεις τα μάτια του σώματος και της ψυχής σου από πάνω τους όσο σου είναι τούτο δυνατό, και συνήθιζε να μην ρίχνεις βλέμματα εμπαθή και περίεργα πάνω στην ομορφιά των προσώπων. Γιατί εκείνος που κοιτάζει μια γυναίκα με κακή πρόθεση και επιθυμία, ήδη (όπως λέει ο Κύριος) είναι σαν να έκανε μαζί της την κακή πράξη (της μοιχείας η πορνείας), και έτσι έχει γίνει ακάθαρτος μπροστά στα μάτια του Χριστού που βλέπει (τα κρυπτά) στις καρδιές. Από το σημείο δε αυτό (της ψυχικής αμαρτίας, ο άνθρωπος) ο ταλαίπωρος, καταντάει και στο να διαπράξει και τη σωματική αμαρτία. Αλλά τι μιλάω (μόνο) για τις βρωμιές της πορνείας και της μοιχείας και όλες τις άλλες τέτοιες που ενεργούνται κατά φύση; Γιατί ο άνθρωπος όταν με περιέργεια κοιτάει τα όμορφα πρόσωπα, σέρνεται ακόλαστα και στις παρά φύση (σαρκικές αμαρτίες και) ασέλγειες. Συ λοιπόν, άμα κόψεις από πάνω σου τις πικρές ρίζες (της αμαρτίας), δεν θα δοκιμάσεις τους καρπούς (της) αλλά θα φέρεις αντιθέτως τον καρπό της αγνότητας και του αγιασμού που έρχεται μαζί της, χωρίς τον οποίο κανείς δεν πρόκειται να ιδεί τον Κύριο.
Η ερμηνεία της 6ης εντολής κατά τον Aγιο Γρηγόριο Παλαμά βρίσκεται στο έργο του "ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ" ΕΚΔΟΣΗ Ε.Π.Ε ΤΟΜΟΣ 8

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά
Δέκα ἐντολές (πρωτότυπο κείμενο καὶ ἑρμηνεία)
http://www.nektarios.gr/orthodoxy/explanatory/10commandments.htm

Τρίτη 1 Απριλίου 2008

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ!

Αγαπητοί μου Φίλοι και Αδελφοί εν Χριστώ,

Με συγκινεί αφάνταστα η ανταπόκριση που έχει σε όλους σας το ταπεινό ιστολόγιό μου. Ο αριθμός των επισκεπτών και των επισκέψεων είναι εκπληκτικός. Αυξάνει με ένα δικό του τρόπο, που δεν μπορεί να ονομασθεί ούτε και γεωμετρικός.
Την Δευτέρα 24 Μαρτίου είχαμε 355 επισκέψεις, 208 μοναδικούς επισκέπτες (για πρώτη φορά) και 82 επισκέπτες, που ξαναγύρισαν στό Blog.
Τη Δευτέρα 31 Μαρτίου είχαμε 2353 επισκέψεις, 1116 μοναδικούς επισκέπτες και 211 επισκεπτες, που ξαναγύρισαν στο Blog.
Έπειτα οι επισκέπτες μας προέρχονται από διάφορα μέρη του πλανήτη μας. Επί 500 επισκεπτών η στατιστική μας μηχανή μας δίδει τα εξης στατιστικά στοιχεία:
429 επισκέπτες ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ
35 ΑΠΟ ΓΑΛΛΙΑ
9 ΑΠΟ ΕΛΒΕΤΙΑ
7 ΑΠΟ ΣΟΥΗΔΙΑ
4 ΑΠΟ ΙΤΑΛΙΑ
3 ΑΠΟ ΗΝΩΜ. ΒΑΣΙΛΕΙΟ
1 ΑΠΟ ΚΥΠΡΟ
1 ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΑ 1
ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΗΝΩΜ. ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ, ΣΕΡΒΙΑ, ΡΩΣΣΙΑ, ΚΑΝΑΔΑ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, ακόμη και από το ΜΠΑΧΡΕΪΝ! Η στατιστική αυτή αλλάζει συνεχώς. Ας είσθε όλοι καλά, όπου κι άν βρίσκεσθε!
Επίσης βαθύτατατα με συγκινεί το γεγονός, ότι ο διάλογος γίνεται όλο και πιό άμεσος, όλο και πιό πολιτισμένος, όλο και πιό πλούσιος. Σήμερα, μέχρι αυτή την ώρα, καταγράφησαν 92 σχόλια! Πολύ μεγάλος αριθμός για ένα ταπεινό ιστολόγιο! Είναι ένας ζωντανός διάλογος αναγνωστών με αξιοπρέπεια και αλληλοσεβασμό. Είναι ένας διάλογος ουσίας μεταξύ συζητητων, οι οποίοι προβληματίζονται και προβληματίζουν.
Μακάρι να ανεβαίνει αυτό το επίπεδο και των συμμετεχόντων και των συζητουμένων. Αυτό θά είναι η χαρά μου, κέρδος μου δε η σοφία εκάστου και η εμπειρία. Τείνουμε να γίνουμε μια παρέα αγαπημένων προσώπων. Και πρέπει να το επιτύχουμε. Ας είναι με ψευδώνυμα, όταν η ανωνυμία δεν επικαλύπτει την χυδαιότητα και την αναισχυντία!
Σας ευχαριστώ όλους και όλες. Ο Κύριός μας να φωτίζει τη σκέψη σας, την ψυχή σας και την ζωή σας.
Σήμερα, παρά το γεγονός, ότι τό εθνικό μας θέμα (το Μακεδονικό) διέρχεται κρίσιμες ώρες, αύριο δε αναμένεται η λήψη κρίσιμων αποφάσεων, για να σας ξεκουράσω, θα σας παρουσιάσω ένα μικρό κείμενο, πολύ διδακτικό, το οποίον έλαβα με e-mail από κάποιο εκλεκτό φίλο. Απολαύστε το. Καλό μήνα καλοί μου φίλοι.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Τρίτη, 01 Απριλίου 2008, Ώρα 11.15' μ.μ.


ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ



Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για τη σχέση μεταξύ επιστήμης και Πίστης στο Θεό.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Λοιπόν νεαρέ, πιστεύεις στον Θεός
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Βεβαίως, κύριε.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Είναι καλός ο Θεός;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Φυσικά και είναι!
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Είναι παντοδύναμος ο Θεός;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Μάλιστα
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ο αδελφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε το Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς τους ανθρώπους θα προσπαθούσαν να Βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι λοιπόν η καλοσύνη του Θεού σου;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: …….
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Δεν μπορείς να απαντήσεις! Έτσι δεν είναι; Ας αρχίσουμε από την αρχή. Είναι καλός ο Θεός σου;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ναι.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Είναι καλός ο διάβολος;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Όχι
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ποίος δημιούργησε τον διάβολο;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ο… Θεός…
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Σωστά. Πές μου τώρα, υπάρχει κακό σ’ αυτόν τον κόσμο;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ναι.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Το κακό βρίσκεται παντού; Ο θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ναι
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:Άρα λοιπόν ποίος δημιούργησε το κακό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: …….
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Να συνεχίσω. Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Μάλιστα.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Λοιπόν νεαρέ, ποιος τα δημιούργησε;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: ……
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχει δει ποτέ το Θεό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Όχι, κύριε.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Έχει ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό; Έχεις μυρίσει το Θεό; Τέλος πάντων, έχεις αντιληφθεί ποτέ με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: … Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Θεό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ:Ναι κύριε, ΠΙΣΤΕΥΩ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Τίποτα κύριε. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Κύριε καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε Θερμότητα;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ναι
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Υπάρχει επίσης κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ναι
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Λάθος κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να φτάσουμε στο απόλυτο μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζουμε κρύο. Το κρύο, κύριε, είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, απλά κύριε, είναι η απουσία αυτής.

ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΙΓΗ.

ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Σκεφτείτε το σκοτάδι κύριε καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το σκοτάδι είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως… Αλλά, όταν δεν έχει φως δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Και που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ:Κύριε καθηγητά, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική!
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ελαττωματική; Μήπως να μου εξηγήσεις γιατί;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Κύριε καθηγητά σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι μετρήσιμο. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι απλό όπως είναι η σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν την έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει από μόνος του. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της ζωής. Τώρα πείτε μου, κύριες καθηγητά. Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μία μαϊμού;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.

ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Όχι.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ τη διαδικασία της εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκετε την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ….
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Υπάρχει κάποιος μέσα στην αίθουσα που να έχει δει τον εγκέφαλο του κυρίου καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του κυρίου καθηγητή; Κανένας! Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε καθηγητά. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε με όλο τον σεβασμό, πως μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Μου φτάνει ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου!
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Αυτό είναι κύριε καθηγητά… Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά!

Ο ΝΕΑΡΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο ALBERT EINSTEIN!