Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ , ΠΟΥ ΓΕΜΙΖΕΙ ΘΛΙΨΗ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!
________Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μια περίλαμπρη ημέρα της εθνικής μας ιστορίας των νεωτέρων χρόνων! Λαοί ένδοξοι και μεγάλοι εθαύμασαν το ελληνικό θαύμα! Είπαν δε το μεγάλο τούτο λόγο: από δώ και πέρα δεν θά λέμε πια, ότι οι Έλληνες πολεμούν σάν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες!"
________Μια τέτοια μέρα είναι ευκαιρία να ξεφεύγουμε λίγο από τη μιζέρια της καθημερινής ζωής και να αναβαπτισθούμε στα εθνικά μας ιδανικά. Να όμως πού και η εθνική συνείδηση στίς ημέρες μες έχει μπή στο χρονοντούλαπο της περιφρονήσεως. Σήμερα θεωρείται μειονέκτημα το να ομιλείς με αγάπη για την Πατρίδα μας. Σού κολλάνε τήν ετικέττα του "εθνικιστή" και σέ τελειώνουν!
________Ένα μικρό δείγμα της καταστάσεως στην οποίαέχουμε περιέλθει είναι το γεγονός, ότι μια τυέτοια ημέρα δεν αναρτάται πιά η ένδοξη και γαλανόλευκη σημαία μας στα μπαλκόνια! Αργά και πού την βλέπεις εδώ κι εκεί! Είναι ένα θέαμα που σε πληγώνει!
_______Κατά τά άλλα εμείς εδώ στο Αίγιο γιορτάσαμε την εθνική μας επέτειο. Έγινε η Δοξολογία στο Μητροπολιτικό μας Ναό. Ακολούθησε το Τρισάγιο στο Μνημείο των Ηρώων. Στη συνέχεια η Καθηγήτρια κα Ανθή Μανιφάβα του 2ου Λυκείου, εκφώνησε ένα εξαίρετο πανηγυρικό λόγο, που μας γέμισε τα στήθη με υπερηφάμεια. 'Επειτα έγινε η καθιερωμένη παρέλαση των Σχολείων, των Προσκόπων κλπ με προπομπό τη Φιλαρμονική του Αιγίου, το καμάρι της πόλεώς μας, η οποία επαιάνιζε θαυμάσια.
________Παρακάτω, συμμετέχοντες στην έπέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 παραθέτουμε ένα επίκαιρο άρθρο από την Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του κ. Αντώνη Καρκαγιάννη με θέμα "ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΟΧΙ;" Είναι από τη στήλη «ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ» του φ. της 28ης Οκτωβρίου 2008 με τίτλο «Ερωτήματα από το 1940».
_________ Θέτει το ερώτημα: ποιος τελικά είπε το ΟΧΙ το ιστορικό εκείνο βράδυ του 1940; Ο Μεταξάς ή ο Λαός;
__________Το πρόβλημα αυτό είχε τεθεί, πολύ έντονα μάλιστα, στη δεκαετία του 1980, τότε που κατά κόρον λεγόταν και επίσης γραφόταν στον τύπο ότι το ΟΧΙ το είπε ο Ελληνικός Λαός. Έπρεπε με κάθε τρόπο και μέσο να ξεχασθεί ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς! Έτσι υπαγόρευε η προπαγάνδα.
___________Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα της εποχής τότε και παριστάμενος στη σχολική γιορτή ενός Λυκείου της πόλεώς μας, απευθυνόμενος στους μαθητές καί τις μαθήτριες, είχα τολμήσει να αναφερθώ και να ονομάσω τον αείμνηστο Μεταξά, ως τον πατέρα του ιστορικού ΟΧΙ. "Ο Ελληνικός Λαός στίς 3 η ώρα το πρωΐ κοιμόταν, ο Μεταξάς όμως την ώρα εκείνη έδινε την απάντηση στον Ιταλό Πρέσβυ. Μια ηρωική απάντηση. την οποία ο Λαός με ενθουσιασμό επικύρωσε!¨, είπα.
_________Τότε λοιπόν η Κοινότητα των Καθηγητών είχε ξεσηκωθεί εναντίον μας. Με ψηφίσματα και με δημοσιεύματα οι Καθηγητές της Μέσης Βαθμίδας με μια σχεδόν φωνή εστράφησαν εναντίον μου. Ήμουνα ένοχος θανάτου! Οι πολλοί με κατέκριναν και οι ολίγοι σιωπούσαν! Αλλά κι εγώ επίσης δεν ομιλούσα στις προκλήσεις των καθηγητών! Εσιωπούσα! Διότι πως να πείσεις εκείνους, που θέλουν οπωσδήποτε να σε κρεμάσουν; Η σιωπή μερικές φορές είναι η πιο εύγλωττη απάντηση.
________Να λοιπόν, ότι η δικαίωσή μας ήλθε έπειτα από είκοσι και πλέον χρόνια! Ο κ. Καρκαγιάννης δίδει την απάντηση: «Ποιος είπε το ΟΧΙ; Το είπε ο Μεταξάς τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου, χωρίς να συνεννοηθεί προηγουμένως με κανέναν»!
_________«Καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν», όπως μας υπενθύμισε και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος. Ήλθε η ώρα να ομιλήσω δια της πέννας ενός κοσμικού αρθρογράφου.
+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
Τετάρτη, 28η Οκτωβρίου 2009



Ερωτήματα από το 1940
ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ
Μερικά ερωτήματα σχετικό με τον πόλεμο του 1940, 68 χρόνια μετά την 28η Οκτωβρίου, παραμένουν όχι ακριβώς αναπάντητα, αλλά μετέωρα μεταξύ ιστορικής αλήθειας και μύθου. Και εκεί ακόμα που υπάρχουν ικανοποιητικές ιστορικές μελέτες λειτουργεί ταυτόχρονα ο ιδιάζων τρόπος με τον οποίο διαμορφώνονται τα γεγονότα στη συλλογική συνείδηση ενός λαού. Είναι αυτό που ο καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, Χάγκεν Φλάισερ, στο τε­λευταίο του βιβλίο, ονομάζει «δημόσια ιστορία» για να τη διαφοροποιήσει από την επιστήμη της Ιστο­ρίας. Η «δημόσια ιστορία» δεν γράφεται από ιστορι­κούς με επιστημονικά κριτήρια και έπειτα από έρευ­να. Γράφεται από πολιτικούς με κριτήριο πολιτικές ε­πιδιώξεις, από δημοσιογράφους (ενίοτε με την προ­χειρότητα που χαρακτηρίζει το επάγγελμα μας), από σκηνοθέτες του κινηματογράφου και της τηλεόρα­σης, από λαϊκούς αφηγητές και παραμυθάδες και α­πό πολλούς άλλους, ίσως καλοπροαίρετους ανθρώ­πους, που όμως δεν είναι ιστορικοί. Θα αναφερθού­με σε μερικά μόνο ερωτήματα που εξακολουθούν να είναι μετέωρα σε αυτήν τη «δημόσια ιστορία».
Ποιος είπε το ΟΧΙ; Το είπε ο Μεταξάς τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου, χωρίς να συνεννοηθεί προηγουμένως με κανέναν, ούτε με τον βασιλιά (που ήταν η κύρια πηγή της πολιτικής του δύναμης) ούτε με τους υπουργούς του. Αυτό σημαίνει ότι το ΟΧΙ το είχε επεξεργασθεί και το είχε αποφασίσει από πριν, ίσως από χρόνια. Και δεν ήταν το ΟΧΙ προς την Ιτα­λία μόνο. Ο «γερμανόφιλος» Μεταξάς του Α' Παγκο­σμίου Πολέμου δεν είχε αυταπάτες, γνώριζε ότι το ΟΧΙ απευθύνεται στον ‘Άξονα Γερμανίας - Ιταλίας. Το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς και πίσω του ομόθυμα, παρα­μερίζοντας τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, συντάχθηκε ολόκληρος ο λαός. Είναι η ορθότερη και λογικότερη σχέση μεταξύ ηγεσίας και λαού. Να αποφασίζει η ηγεσία, να αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και να κρίνεται από το αν θα ακολουθήσει ο λαός. Οι σημερινές ηγεσίες δεν τολμούν να αποφασίσουν τίποτα διαφορετικό ή αντίθετο με τις δημοσκοπήσεις...

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ