Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ!

ΑΣ ΟΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΛΟΓΙΑ

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ! 

ΕΙΝΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

______Πολύς λόγος έγινε τίς τελευταίες αυτές ημέρες γαι την κατάργηση της Κυριακής ως ημέρας αργίας. Η Πολιτεία, παρασυρόμενη ή και καθοδηγούμενη από τις μασσωνικές και τις αθείστικές αρχές της παγκοσμιοποιήσεως, αποπειράθηκε να καταργήσει την αργία της Κυριακής! Δεν της έφθανε, βλέπετε, το γεγονός, ότι κατά τις έξη υπόλοιπες ἐργάσιμες ημέρες της εβδομάδος "ψυχή δεν πατάει στο μαγαζί μου", όπως επί λέξει χαρακτηριστικά μας έλεγε κάποιος καταστηματάρχης εδώ στο Αίγιο, επιχειρεί να ανοίξει τα καταστήματα και την "άλλη", την "εβδόμη ημέρα" ή αλλοιώς "τήν ημέρα του Κυρίου", έτσι ώστε να ανατραπεί ἐκ βάθρων η όποια ισορροπία στην εκκλησιαστική, την οικογενειακή και την κοινωνική ζωή των Ελλήνων πολιτών. 
_______Συμφωνούμε απολύτως και συνυπογράφουμε ολοψύχως τα όποια διαβήματα και ψηφίσματα των συλλογικών Οργάνων,  των εμπορικών Συλλόγων κλπ., τα οποία εξεδόθησαν εναντίον της καταργήσεως της Κυριακάτικης αργίας!
________Η Κυριακή ανήκει στον άνθρωπο και στο Θεό! Ή καλύτερα: η Κυριακή ανήκει στο Θεό!  Ας δούμε λίγο πιο προσεκτικά το ζήτημα.

1.     Κυριακή ανήκει στον άνθρωπο! Είναι η μόνη ημέρα που ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει είτε ως πιστός χριστιανός, με τον εκκλησιασμό της Κυριακής, είτε ως οικογενειάρχης, με την κοινή οικογενειακή τράπεζα και την εν γένει οικογενειακή του ζωή, είτε ως κοινωνική μονάδα με την συμμετοχή του σε κοινωνικές υποχρεώσεις, δηλ. σε στιγμές χαράς ή λύπης των ανθρώπων του κοινωνικού ιστού, που αποτελούν άλλωστε και το περιβάλλον μας, είτε ως εργαζόμενος και μοχθώντας σε καθημερινή βάση. Με την αργία της Κυριακής ο εργαζόμενος έχει την δυνατότητα να ξεκουρασθή, ο μαθητής να πάρει μια ανάσα, η οικογένεια να πραγματοποιήσει μια εκδρομή, ένα προσκύνημα κλπ.

               Όσοι λοιπόν επιχειρούν να καταργήσουν την αργία της Κυριακής υποβαθμίζουν τον άνθρωπο και τον μετατάσσουν από ελεύθερο σε σκλάβο, λέγοντάς του: «Δούλευε και σκάσε! Σκάσε και δούλευε!» Με άλλα λόγια ο άνθρωπος από Βασιληάς της Κτίσεως μετατάσσεται στην κατηγορία των ζώων! Το ζώο βόσκει, δηλ. εργάζεται, κοπρίζει και κοιμάται! Υπηρετεί το αφεντικό του! Δεν έχει «προσωπική ζωή»!

           Εκεί λοιπόν οδηγεί τον άνθρωπο η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας! Του καταστρέφουν την προσωπικότητα. Τον μετατρέπουν σε κάνουν σκλάβο!



2.     Η Κυριακή ανήκει και στο Θεό!  Είναι η ημέρα κατά την οποία πρέπει να μεταβούμε στο ναό και να σχηματίσουμε εκεί το Σώμα του Χριστού, δηλ. την Εκκλησία! Είναι η ημέρα κατά την οποία ως Κοινότης, δηλ. ως Μέλη της Εκκλησίας, πρέπει να δοξάσουμε το άγιο Όνομα του Θεού, να δηλώσουμε την μετάνοιά μας για τις αμαρτωλές πράξεις, σκέψεις και επιθυμίες μας, να συμφιλιωθούμε δηλ. με τον Κύριό μας και Σωτήρα μας Χριστό, να αγιασθούμε στην ψυχή και στο σώμα, να βιώσουμε την μεταξύ μας Αδελφότητα, λέγοντας το «Πάτερ ημών», να ηρεμήσουμε, να κοινωνήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας, να γίνουμε Ουράνιοι άνθρωποι ή επίγειοι Άγγελοι! Να μεταμορφωθούμε!



               Όσοι λοιπόν επιχειρούν να καταργήσουν την αργία της Κυριακής, θέλουν να μας αποκόψουν από την Εκκλησία, που είναι η πύλη της ψυχικής μας σωτηρίας! Θέλουν να μας οδηγήσουν στην αθεΐα, η την θρησκευτική ομογενοποίηση! Την ομογενοποίηση που έχει σαν σύνθημά της το σλόγκαν: «έλα καϋμένε μου. Όλα τα θρησκεύματα είναι το ίδιο! Αρκεί κάπου να πιστεύεις!» Γι αυτό, όπως μας πληροφορεί ο Ορθόδοξoς Τύπος (βλ. φ. 28.12.2012 σελ. 2), μεταφέροντας την είδηση από τον ιστότοπο  ellinikiafipnisis. blogspot.gr «στο ανθολόγιο της Δ΄ Δημοτικού καλούνται οι 9χρονοι ορθόδοξοι μαθητές να επισκεφτούν το τζαμί της περιοχής τους  κι να εκθέσουν τις «εντυπώσεις» τους από την επίσκεψή τους αυτή». Υπό μορφή σχολικής δραστηριότας λοιπόν εισάγουν τα παιδιά μας σε ένα ανθελληνικό παιχνίδι….! Το παιχνίδι της ισλαμοποίησης του Έθνους μας  και του γενικώτερου αφελληνισμού των παιδιών μας…..». Σκεφθήτε τώρα και τον καταιγισμό που υφιστάμεθα από τουρκικά έργα τηλεοπτικών προγραμμάτων σε συνέχειες, τα οποία προβάλλονται από τις Τηλεοράσεις για να αντιληφθείτε το βαθύτεροι νόημα της προσπάθειας που γίνεται και στο που αποβλέπει η κατάργηση της αργίας της Κυριακής.   





3.     Η Κυριακή ανήκει στο Θεό!  Η εντολή του Θεού προς τον άνθρωπο ήταν και παραμένει: άνθρωπε, έξη ημέρες να εργάζεσαι και την εβδόμη να την αφιερώνεις στο Θεό!   «Εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου. Δηλαδή: Πρόσεξε να αφιερώνεις στον Θεό την ημέρα του Σαββάτου, όπως σε διέταξε Κύριος ο Θεός σου. Έξη ημέρες να εργάζεσαι και να κάνεις όλα τα έργα σου, την δε εβδόμη ημέρα θα έχεις σάββατα, δηλαδή ανάπαυση αφιερωμένη στον Κύριο και Θεό σου»

 (http://www.pigizois.net/tefxi_filadia/101_150/109.htm)



              Τώρα λοιπόν θα καταλάβετε το πώς και διατί είναι καταραμένη η εργασία της Κυριακής. Ο χρόνος της Κυριακής δεν είναι δικός μας! Ανήκει στο Θεό! Άρα ο χρόνος που χρησιμοποιείται για βιοπορισμό μας, για κέρδος κλπ. είναι χρόνος κλεμμένος! Τον κλέβουμε από το Θεό! Επομένως τα παράγωγα αυτού του χρόνου είναι καταραμένα! Δεν έχουν την ευλογία του Θεού!

Από τον γενικής εφαρμογής αυτόν κανόνα εξαιρούνται όσοι εργάζονται κατά την ημέρα της Κυριακής, για να προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες, όπως π.χ. οι ιατροί,  οι νοσηλευτές και οι διοικητικοί υπάλληλοι των Όργανισμών Κοινής Ωφελείας, όπως π.χ. των Νοσηλευτικών ή Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων, οι Αστυνομικοί, οι Πυροσβέστες, οι Λιμενικοί, οι των Σταθμών Πρώτων Βοηθειών κλπ.

Επίσης εξαιρούνται όσοι εργάζονται αφιλοκερδώς την ημέρα της Κυριακής για να βοηθήσουν κάποιο συνάνθρωπο κλπ. Π.χ. μπορείς να εργασθείς την Κυριακή για να μαζέψεις τις εληές ενός ανάπηρου ή ηλικιωμένου συνανθρώπου σου, εφ΄ όσον δεν θα λάβεις κάποια αμοιβή, ή να σταθείς στο κρεββάτι ενός ασθενούς κλπ. Η εργασία της Κυριακής, όταν παρέχεται ως αγαθοεργία είναι ευλογημένη από το Θεό, επειδή προσφέρεται στο Όνομα του Θεού!



_____________Καθώς, αγαπητοί μου αδελφοί, φίλοι και επισκέπτες, εισήλθαμε ήδη σε ένα νέο χρόνο ζωής και δράσεως, εθεώρησα ποιμαντικό μου χρέος να σας υπομνήσω αυτές τις απλές  αλήθειες, ώστε να μη παρασύρεσθε από όλους αυτούς τους Κυβερνητικούς ή μη, δεξιούς τε και αριστερούς, τους Τροϊκανούς, τους πανθεϊστές, τους Δωδεκαθεϊστές, τους υπηρέτες της Παγκοσμιοποιήσεως κλπ. οι οποίοι με κάθε τρόπο θέλουν να καταργήσουν το Κράτος του Θεού και να εγκαταστήσουν το Κράτος του Διαβόλου! Το επιχειρούν με πολλούς τρόπους! Άλλοτε με τα θεατρικά έργα, όπως το Corpus  Christi, άλλοτε  με την νομιμοποίηση των γάμων των ομοφυλοφίλων, άλλοτε με την νομιμοποίηση των αμβλώσεων, άλλοτε με την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, τώρα δε τελευταία με την κατάργηση της αργίας της Κυριακής!

____________Με πατρική αγάπη εύχομαι σε όλους το Νέον προς τον Σωτήρα Χριστό!  
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αίγιον,  7 Ιανουαρίου 2013



Μεταφορά από ἀλλο Blog.
(http://www.pigizois.net/tefxi_filadia/101_150/109.htm)


 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Πηγή Ζωής

ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 109 - 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2006

ΙΕΡΟΣ  ΝΑΟΣ 

ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΒΑΡΕΙΑΣ

 

 

 

Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ


Μία από τις δέκα εντολές που έδωσε ο Θεός στους Εβραίους αναφέρεται στην ημέρα που είναι αφιερωμένη στον Κύριο. Είναι η τέταρτη εντολή: Φύλαξαι την ημέραν των Σαββάτων αγιάζειν αυτήν, ον τρόπον ενετείλατό σοι Κύριος ο Θεός σου. Εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου. Δηλαδή: Πρόσεξε να αφιερώνεις στον Θεό την ημέρα του Σαββάτου, όπως σε διέταξε Κύριος ο Θεός σου. Έξη ημέρες να εργάζεσαι και να κάνεις όλα τα έργα σου, την δε εβδόμη ημέρα θα έχεις σάββατα, δηλαδή ανάπαυση αφιερωμένη στον Κύριο και Θεό σου.

Για τους Εβραίους ημέρα αφιερωμένη στον Θεόν ήταν το Σάββατο, δηλαδή η ημέρα της αναπαύσεως του Δημιουργού από την εξαήμερον δημιουργίαν. Για μας τους Χριστιανούς η ημέρα που είναι αφιερωμένη στον Κύριο είναι η Κυριακή, η ημέρα της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Χριστού και της νίκης Του κατά του Διαβόλου. Είναι η ημέρα που κατεξοχήν πρέπει να ευγνωμονούμε τον Κύριο για όσα εργάσθηκε για την σωτηρία μας. Η ημέρα της δοξολογίας της αγάπης Του.

Η Κυριακή είναι η γενέθλιος ημέρα της σωτηρίας και της αναδημιουργίας του ανθρώπου. Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, «όπως η πρώτη δημιουργία άρχισε την ημέρα της Κυριακής, έτσι και η δευτέρα δημιουργία άρχισε πάλι από την Κυριακή». Αυτή η καινούργια Δημιουργία του Θεού, λέει ο άγιος Γρηγόριος, είναι πιο λαμπρή και πιο θαυμαστή από την λαμπρή και θαυμαστή πρώτη Δημιουργία «διότι οδηγεί στην ουράνια κατάσταση». Οι πιστοί που δεν τιμούν την ημέρα του Κυρίου, δεν λαχταρούν ούτε την ουράνια βασιλεία Του.

Η Κυριακή ήταν πάντα για τους πιστούς ημέρα αφιερωμένη στον Κύριο και την δοξολογία Του στον Ναό. Ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι την ημέρα της Κυριακής δεχθήκαμε από τον Κύριο κάθε αγαθό. «Αυτήν την ημέρα, γράφει, αρχίσαμε να ζούμε οι πιστοί». Γι’ αυτό, λέει ο Άγιος, δεν θα ήταν λάθος να ονομάσει κανείς την Κυριακή γενέθλιο ημέρα ολόκληρης της ανθρώπινης φύσεως. «Διότι ήμασταν χαμένοι και βρεθήκαμε, νεκροί πνευματικά και αναζωογονηθήκαμε, εχθροί του Θεού και συμφιλιωθήκαμε».
Την ημέρα της Κυριακής, λέει ο άγιος Ιωάννης, «κατελύθη ο θάνατος, έσβησε η κατάρα, εξαφανίστηκε η αμαρτία, έσπασαν οι πύλες του Άδου, έγινε αιχμάλωτος ο Διάβολος, σταμάτησε ο διαρκής πόλεμος και έγινε η συμφιλίωση του Θεού με τους ανθρώπους». Για όλα αυτά τα μεγάλα δώρα που μας έδωσε ο Κύριος κατά την ημέρα της Κυριακής, καταλήγει ο Ιερός Χρυσόστομος, «πρέπει να αποδίδουμε στην ημέρα αυτήν την πνευματική τιμή που αρμόζει».

Ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε την ημέρα του Κυρίου είναι να μεταβούμε στον άγιο Οίκο Του και να συμμετάσχουμε στην κοινή λατρεία της Εκκλησίας. Εκεί κατά την θεία Λειτουργία είναι παρών ο Χριστός, όπως ακριβώς κατά Κυριακήν επισκεπτόταν τους μαθητές Του μετά την Ανάσταση: Ούσης οψίας τη ημέρα εκείνη τη μιά των σαββάτων (δηλαδή την Κυριακή) και των θυρών κεκλεισμένων όπου ήσαν οι μαθηταί συνηγμένοι διά τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς και έστη εις το μέσον και λέγει αυτοίς, Ειρήνη υμίν... Και μεθ’ ημέρας οκτώ (δηλαδή την επομένη Κυριακή) πάλιν ήσαν έσω οι μαθηταί Αυτού και Θωμάς μετ’ αυτών. Έρχεται ο Ιησούς των θυρών κεκλεισμένων και έστη εις το μέσον και είπεν Ειρήνη υμίν.

Ερμηνεύοντας την περικοπή αυτή ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει: «Βλέπετε ότι Κυριακή συνέβησαν η συνάθροιση των Μαθητών και ο ερχομός του Κυρίου προς αυτούς; Διότι Κυριακή ήταν, όταν για πρώτη φορά ήλθε στην συνάθροιση τους και ύστερα από οκτώ ημέρες, πάλι Κυριακή, έρχεται σε σύναξη τους. Εκείνες τις συνάξεις των μαθητών εικονίζει διαρκώς η Εκκλησία του Χριστού με το να επιτελεί κυρίως κατά την Κυριακή τις συνάξεις, όπου και εμείς οι επίσκοποι είμαστε ανάμεσα σας και κηρύττουμε δημοσίως τα χρήσιμα για την σωτηρία και οδηγούμε προς την ευσέβεια και τον ευσεβή βίο». Και ο άγιος Γρηγόριος συνεχίζει : «Κανένας λοιπόν να μην απουσιάζει από αυτές τις ιερές και θεοπαράδοτες συνάξεις, είτε από ραθυμία, είτε από την συνεχή ασχολία με τα γήινα, ώστε να μην εγκαταλειφθεί δικαίως από τον Θεό και έτσι πάθει κάτι παρόμοιο με τον Απόστολο Θωμά που δεν ήλθε στην ώρα του. Και αν ακόμη πνιγμένος από τις φροντίδες απουσιάσει μία φορά, να ανταποδώσει την επομένη, φέρνοντας τον εαυτό του στην εκκλησία του Χριστού... Ας συναθροιζόμαστε στην Εκκλησία του Θεού και ας την επισκεπτόμαστε συχνά. Διότι κάθε αληθινά ευλαβής χριστιανός παρευρίσκεται στον Ναό. Και όταν ο καθένας έρχεται στον Ναό ας παρατηρεί τους ευλαβέστερους και σεβόμενους τον Κύριο (εκείνους που στέκονται με σιωπή και προσοχή) και πλησιάζοντας ας προσκολλάται σ’ αυτούς και ας συμπαραστέκεται στον Θεό μαζί με αυτούς».

Η Κυριακή είναι η ημέρα την οποία ευλόγησε και αγίασε η αγάπη του Κυρίου. Είναι η ημέρα η οποία, κατά τον Μέγα Βασίλειο, φανερώνει «την ημέρα που δεν τελειώνει, που δεν βασιλεύει ο ήλιος, την ημέρα που δεν διαδέχεται νύχτα, τον αιώνα που δεν τελειώνει και δεν γηράσκει. Αναγκαστικά, λοιπόν, η Εκκλησία διδάσκει τα παιδιά της να προσεύχονται όρθια την ημέρα της Κυριακής, ώστε με την διαρκή υπόμνηση της αιωνίου ζωής, να μην αμελούμε τα εφόδια για την εκεί μετάβαση μας». Με την όρθια στάση του σώματος κατά την θεία Λειτουργία της Κυριακής υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας την Ανάσταση του Κυρίου, «ότι δηλαδή αναστηθήκαμε και εμείς μαζί με τον Χριστό και ότι οφείλουμε να επιζητούμε τα ουράνια». Και ταυτόχρονα διδασκόμαστε ότι η ημέρα της Κυριακής είναι εικόνα της μελλούσης ζωής.

Κατά τον Μέγα Βασίλειο η ημέρα της Κυριακής τώρα μεν είναι εικών του μέλλοντος αιώνος, μετά δε θα είναι ο ίδιος ο μέλλων αιών. Συμμετέχοντες στην θεία Λειτουργία, ιδιαίτερα κατά την ημέρα της Κυριακής, ο νους μας μεταφέρεται από τα γήινα στα ουράνια, στην ανέσπερο ημέρα της Βασιλείας του Κυρίου. Εορτάζοντες σε κάθε θεία Λειτουργία το Πάσχα του Κυρίου υμνούμε τον Χριστό: «Ω πάσχα το μέγα και ιερώτατον, Χριστέ, ω σοφία και Λόγε του Θεού και δύναμις, δίδου ημίν εκτυπώτερον (δηλαδή τελειότερον και καθαρότερον) Σου μετασχείν εν τη ανεσπέρω ημέρα της Βασιλείας Σου.


«
Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ»
Ιερομ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Πλήρης Κατάλογος